Bir gece yine uyuyoruz panpalar bu ısrarla üstüme geliyor; ben sustukça cevap ver diye baskı yapıyor; ısrarla susuyordum bende panpalar. Hiç unutmuyorum Bu yüzünü yastıktan kaldırıp yüzüme baktı; yalan söylüyorsun di mi dedi. Artik devam ettirecek gücüm kalmamıştı "Evet" dedim. "Yalan mi söyledin yani" dedi "evet annem var yalan söyledim" dedim "sana inanmıyorum, senden iğreniyorum çekil yanimdan" dedi. Suçluydum beyler hiç sesimi çıkarmadım saat gece 2'yi geçmişti. Hava soguktu, gitme, al şunları yerde yat dedi. domal gibcem dese tamam derdim suçluydum çünkü. yastıkla battaniyeyi alıp yere serip yattım. ben suçlu suçlu yerde yatarken o da yaşadığı hayal kırıklığıyla ağzına geleni söylüyordu. O gece onun beni aşşağılayışını duyarak uyuya kaldım. sabah kalktığımdaise yüzüme bile bakmamisti. Artık sona gelmiştik... Onda olan esyalarimi aldim bir daha benle gorusmek istemedigini biliyordum. Ayrilmistik beyler hem de söyleyecek tek kelime bile yoktu. Kendi Evime gidecektim ama eve gitmeye yüzüm yoktu. iki gün önce picler beni aramıştı bulaşık sırası geldi diye gitmemiştim. Simdi bana kitleyeceklerdi olan bulaşığı, ama gidecek de yerim yoktu. Yüzümüzü yere eğdik gittik eve panpalar. tahmin ettigim gibi bulaşık beni bekliyordu paşa paşa kettle (ketıla) suyu koydum. Odamdan da ortalık malı olan pc'mi alıp mutfağa geldim. Bir yandan bulaşık yıkıyorum bir yandan şarkı dinliyordum. şarkılar hayattan çektiğiniz, üzerinden yıllar geçtikten sonra unuttuğunuz fotografların hatırlatıcısıdır.

kimi zaman bir mekandır hayata dair aklınızda kalan o fotograf, kimi zaman bir insandır, kimi zaman bir tavırdır, bir manzaradır, sokak lambasıdır, bir bardak içkidir, kokudur, keyiftir, derttir, hüzündür...

bazen bir güneş ışığının odanızdan içeri girdiğini hatırlatır şarkılar. kimi zaman ağladığınızı, kimi zaman eğlendiğinizi. okul sıralarını hatırlarsınız bazı şarkılarda ki ne anılar gizlidir oralarda...

yıllar sonra bi' şarkı dinlediğinizde, eğer uygun kayıt varsa o şarkı sizi yaşadığınız zaman diliminden alır, ilk dinlediğiniz anki ruh halinize o anlara olan özlemle birlikte zütürür.

şarkının bir yerlere zütürebilmesi için mutlaka duygusal, slow, romantik vs. olması gerekmiyor tabi. mesela atilla taş'ın ham çökelek parçası bile hüzünlendirebilir sizi bir sebepten dolayı. bir şarkı beraberinde bir ruh hali getiriyorsa eskilere dair, o hayat hakkıyla yaşanmıştır. bugün, yıllar sonra bu sahneleri hatırlatmaya değecek fotograflar çekebiliyor muyuz bir şarkı eşliğinde, orasını bilmiyorum.
gelecekte ne kadarını hatırlamak istiyoruz bugün çektiğimiz ve hafızalarımıza kaydettiğimiz sahnelerin, bu sahneleri ne kadar hatırlatmasını istiyoruz bugün dinlediğimiz şarkıların, orasını da bilmiyorum. Ve bu şarkı her çaldığında ben o geceyi hatırlıyordum...
https://www.youtube.com/watch?v=s_pSCRjXGzE
Artık Huri benim imkansızımdı...