Ama velhasıl kazanılmış bir zafer vardı ortada. Muzaffer yine babalığını yapmıştı idris ali kemal hepsi. O yerde ağrıyan kemikleri ile Kırılmış burnu ile şişmiş gözleri ile ağlayan çocuktan eser yoktu. Tabi etrafta dedikodular konuşuluyor iyi kötü reklam oluyoruz millete.
O gece muzaffer aldı beni, ekberin yanına zütürdü. Kırık dökük harabe bir gecekonduya bir halı atmış orayı sahiplenmişti gavat. Gittiğimizde kovanın başındaydı. Dedim ne oluyor dıbına koyayım. Kafayı sıyırıyor bide bize tepki bile vermedi zütoğlanı. Girdik içeriye çöp koltukların üzerine çöktük yaktık sigaraları konuşuyoruz işte.
-Ulen ne yaptın çocuğa, tırsar oldum senden he
Hoşuma gidiyor tabi züt bilerek devam ettiriyor ben cevapsız kalıyordum..
huur çocuğu tak ekber bi anda kusmaya başladı ama kusmak gibi değil ölüyor sanki mide sini dışarı çıkartacak. Gittim yemek aldım bine az biraz kafası yerine gelince de, muzafferle konuşmaya başladılar.
Ekber:Serin abi para bekliyor haberin olsun ha
muzo:Daha bitmedi söyle abiye az kaldı
Tabi nerden ayıkıcam o zamanlar. Sonradan öğrendim muzafferin de torba tuttuğunu.