memlekete gelmeden neler olduğunu anlatmak istiyorum baktım ki bu hayat gerçekten çok kirli dünya kokuşmuş bir yer bu benim değer yargılarımı yeniden gözden geçirmeme sebep oldu ahlaki kurallarımı yani... bir kız vardı lise sonda dershanede tanışmıştık aynı sınıfta 2 yıldır onunla sevgiliydik ve aynı okulu tercih etmiştik onun puanı benden iyiydi mimarlık yazdı bende matematik yazmıştım dandik bir okulda matematik okumuyorum onu da ekleyeyim... dünyada yaşananları, insanları gördükçe ve yaşadığım onca şeyden sonra daha da içime kapanık bir ruh haline büründüm ve daha çatışmacı biri olmuştum...

ve bir gün kadınlardan açılan bir sohbetten sonra neden hayalini kurduğum kadınları elde edemiyorum dedim kendi kendime sorgulamaya başladım.. sonra dedim ki ben o kadınları elde etmeliyim ve bunu sevgilimle seviştikten sonra karar vermiştim artık onu istemiyordum bir et parçası olarak görmeye başlamıştım seviyordum ama artık kalpten değildi ki aşk zararlı bi huydu artık benim için güçlü insan aşık olamazdı...

bir gün kararımı verdim ve yağmurlu bir günde karanfilde her zaman gittiğimiz yere bunu çağırdım akşam üstü gibi geldi direkt anladı benim bişeylerimin olduğunu ama soğuk yaptım bişeyim yok uzatma gibisinden... ve ona tam şimşek çaktığı bir zamanda ağzımdan dökülmüştüm ben ayrılmak istiyorum ilk baş dondu kaldı bir kaç defa şimşekler çaktı çaktı ve yine çaktı...
sen?... sen ne diyorsun? şaka mı yapıyorsun?
duydun işte.
bu mu yani (gözlerinden damlalar süzülmeye başlar) neden?
artık olmuyor ben uzun ilişki kaldıramıyorum sürekli boğuluyorum.
ama bugüne kadar sana hiç baskı yapmadım...
sen zaten yapamazsın beynim ve bedenim beni sürüklüyorlar sürekli koşmamı istiyorlar ve daha hızlı olmamı burada bitirelim..
gözümün dışarıda olduğunu anlamış olacak ki sen aşağılık pisliğin tekisin diyerek mekandan ayrıldı o sırada bir kitap unutmuştu bilin bakalım neydi? Göğe bakma durağı Turgut Uyar

ve kitabın girişinde hayatımda ve ruhumda bir ilkbahar olan insana...
Rocky'e

yazıyordu.