Neyse Zerda ile tekrar düzelmiştik. Herşey mis gibi ilerliyordu tekrardan. ikimizde gereken özeni gösteriyorduk.
Git gide birbirimize karışıyorduk.
o ben, ben ise, o oluyordum
Başkalarını unutuyorduk
birbirimiz için yaşıyorduk. Hayat güzel gidiyordu.
O kadar çok güzel anı paylaştık ki anlatamayacağım hepsini beyler. Evim evi olmuştu.
Günlerim gecem onunla geçiyordu başka birşeyde beklemiyordum zaten.
Sevgilim değil karım gibiydi
Annesi ile tanıştıracaktı beni. Heyecan doruklarda. O gün okuldan sonra yemek yiyecektik onlarda.
Evlerine gittim. Binanın dışı yeniden yapılandırılmış fakat içi harabe amk.
Evlerine girdim. Annesi kapıda karşıladı bizi.
Hoşgeldin oğlum dedi şevkatli bir ses tonuyla
Ah be ulan o tınıyı hatırladım yine.
Annemin sesi yankılandı sanki. Kulaklarımda. Hayran hayran bakakaldım kadıncağıza
Hoşbuldum ablacığım. dedim içeri girdim.
Sordu soruşturdu. Bütün herşeyimi anlattım bende. bu arada evede göz gezdiriyorum
Harabe ya içim kıyıldı sevdiğimin yaşadığı hayat ona yakışmıyordu.
Neyse sofraya geçtik. Sofraya baktım. Yetersiz bir kahvaltı sofrası patates kızartılmış.
Zeytin peynir, salatalık falan filan oturdum. Yanlış anlaşılmasın arkadaşlar
ben çok mütevazi bir insanımdır bunları söylememin sebebi
zerda mın yaşadığı hayatı anlamanız.
Başladık yemeye utana sıkıla zütürüyorum ağzıma birşeyler de
Beynime bir çekiç indi bi anda
Hanım teyzem bir cümle kurdu bana
-Oğlum annen lede tanışmak isterim.
Hay dıbına koyayım. Boğazıma dizildi herşey. Gözlerim doldu annem yoktu ki benim.
öksüzdüm ben. yüzüme yüzüme iniyordu hayatın yumrukları.
Zerda şaşkın utanmış rezil olmuş bir biçimdeydi yüzü kızarmıştı.
Hanım teyzem annem sizlere ömür dedim.
alçak bir sesle kadında utandı. Birşey diyemedi. Ne diyeceğini bulamamıştı sanırım.
Yemeği yedik annesiyle vedalaşıp çıktık evden. Zerda özür diliyordu benden falan.
yumruk boşluğuma inmişti ağrıyordu hala.
anneme kızdım bir an.
Niye yoksun annem diye. Zerda'ma belli etmemeye çalıştım. Yol adık bizim semte doğru.