ne kadar boktan bi dunya

... RUKNETTiN.
kocaman ütopyaların sesleri vardır
ütopyaların vadileri
kocaman atlar vardır
... ruknettin.
aynalar kötüdür
bilirsin
acı verir aynalar bize
sonsuz yeşillik ister göçmenlik
koşarak gider gitmek isteyenler
sende gitmek istedin mi
sahiden ruknettin :
neden gider en sevilenler
en sevildikleri an da ?

sigaralar vardır, ıslah evleri
çıplak çocuklar da
otel odalarında ölenler de vardır
ruknettin :
biz nerede bıraktık
güzelim hayallerimizi ?

hangi namussuz fesleğenin
hangi yıkık meyhanenin masasında
hangi kadının yarısında
... bıraktık ?

olmaz böyle RUKNETTiN !
böylesi acı olmaz
kalp dayanır mı
sen söyle !
dümdüz ovalar
sahici ölümlere gebe olur mu ?
yeşiller ölür mü
RUKNETTiN ?
inanalar mı öldürür hep bizi
inançlı geceler,
söylemesi imkansız şiirler
-mutlak seveceksin-
diye haykıran güzel insanlar
olmaz RUKNETTiN !
-mutlak sevenler-
ölmezler.
unutulmazlar.


bacası yanan evler
tutuşan karakollar doğuruyor
ne kadar yazık.
kötülük RUKNETTiN !
kendi ellerimizle yarattığımız
kötülükler.
kör olsun, toprak olsun
bir bardak su olsun mutluluk
... cehennemin kör kuyusunda.

RUKNETTiN !
saçlarının teline kadar
yani merdivenlerin
büstlerin karşısında
bir paket sigara kadar
RUKNETTiN !
çocuk çığlıkları duymuştum
terk edilme şarkıları bunlar


./.

sekiz senesi RUKNETTiN !
kısacık bir ömürdür sekiz sene
insan, uyumaz
yorulmaz, acıkmaz
ölmez ulan, ölmez
ancak
sekiz sene sever RUKNETTiN !
böylesi uzak iki insan
inşaatlar girer aramıza
folyolar ve kibritler
can yakar evren RUKNETTiN !
en çokta bizim ki yanar
aşk,
sigara bile yakamaz ama
kocaman bir adamı yakar.

neyimiz kalır geriye RUKNETTiN !
unutulanların neyi kalır geriye
sevebilecekler var,
çok sevecekler, sevgiden ölecekler var da
sevilenler hak eder mi RUKNETTiN !

sen bir gerçeksin
içimden ötede
kocaman bir okyanus gibisin
beni bilensin
sigara içmeyi bilmeyensin
yarım kalan
sen gerçeksin RUKNETTiN !
göğsümü delen binlerce cenaze
gerçekliğin ta kendisi değil midir ?

./.

otoritelerce kabul görmemiş
tertemiz insanların
kabul görmeyecek özürlere
efendi olacağı günler gelecek.
diz çökmeler, kutsanmalar
mide bulantısı,
hepsi nefret RUKNETTiN !
sustalı kadar nefret.
... ancak unutulmaması gereken sahi yaşanmışlıklar vardır ki ;
insanı ayakta tutan onlardır işte.
RUKNETTiN sahiciliktir. gözleri gören, biraz da olsun sevmiş, sevilmiş insanların
gerçek yaşanmışlıklarıdır o.
belki de hiç sevilmemişlerden olanlar, çirkinler değildir. sevilenler çirkindir belki de.
kemanlar çalındığında, merdiven başında ki hayat kadınları dahi
dansa kaldırıldığında,en temiz duygularımız uyandığında yani :
RUKNETTiN bizi ayakta alkışlayacak. siyah paltolu, yeşil gözlü, ölümsüz bir derviştir belki de.
gezer ufacık dünyayı.
dünyayı ufacık yapanlar da bizleriz, uzak kılanda. uzak olan nerede ise
dünya bizzat orasıdır.
... şayet ölüler kalkar da yerlerinden, kemikleri sızlayarak değil de,kalpleri sızlayarak af dilerler ise
RUKNETTiN inanır tanrıya,diz çöker.
bir çöldür belki de,yalnızlıktır.
kendi içimizde olana teslim olma yasasıdır. içimizde olan bize bırakılmıştır.ya büyük bir çöl ya da sonsuz bir okyanus.
başka satırlar da okuduğumuz müthiş çarpıcı aşk hikayeleridir. hiçbir kimse olanların, imrendiği acılar dahi vardır.
yalnızlık olmasın, aşk acısı olsun diye
dua edenlerin duası kabul görmez de
ölü isteyenlerin gerçekleri kabul olur.


VE BiR GÜN,KENDi iÇiMiZDEN SESLENiRiZ ONA :
... RUKNETTiN !
SEN KOCAMAN BiR ÜTOPYASIN
BEYAZ ATLARIN VE KELiMELERiN YOKMUŞ MEĞER,
MEĞER SEN
NE BÜYÜK BiR KANDIRMACA iMiŞSiN.
TIPKI ;
KENDiM GiBi.