Sabah uyandığımda gözlerimi açtım direkt Murat abi karşımda duruyordu.
Yanında Soner abi ve bilmediğim 3 polis daha vardı.
Eren ile beni yanlarına çağırdılar.
Müdüriyete gittik hep beraber, Tuğra müdür gelmemişti.
- Anlatın bakalım şimdi çocuklar, dedi Soner abi.
Erenle birbirimize baktık, ne diyecektik ki yerlerini söyleyemezdik.
Bir müddet sustuk Eren de ben de kafamızı yere eğdik.
Yüksek sesle Murat abi bağırdı.
- Samed o kafanı kaldır bana anlat nerde diğerleri, dedi.
Korktum amk Murat abiyi iyi tanıyordum biraz daha sussam beni oracıkta giberdi biliyorum.
- Bilmiyorum abi, dedim.
- Sen söyle Eren, nerdeler? dedi Soner abi.
- Ben de bilmiyorum abi, dedi.
Masaya sert bir şekilde vurdu Murat abi.
- Lan beni sinir etmeyin nerde o çocuklar? dedi.
-Abi biz kavga ettik onlarla. En son Hürriyet Mahallesi'nde gördük onları daha da görmedik yemin ederim, dedim.
- iyi tak yediniz, dedi Murat abi.
- Umarım o çocukların başına bir şey gelmez Samed, dedi Murat abi.
Ses çıkarmadım.
- Gidin bakalım şimdi kahvaltınızı yapın, dedi.
Tuğra müdür ile karşılaştık, yanına çağırdı. Laf yemek hesap vermek bitmiyordu amk.
- Nereye gidiyorsunuz lan? dedi.
- Yemekhaneye, dedik.
- Söylediniz mi yerlerini? dedi.
- Yok bilmiyoruz yerlerini, dedim.
Oradan bir bakıcı çağırdı:
- Bunları depoya kilitleyin ben söyleyene kadar yemek, su hiçbir şey vermeyeceksiniz, dedi.
Bu sisteme karşı çıktık ve bedelini ödemeye başlamıştık.
Bizi karanlık depoya kilitlediler, ilk girdiğimizde hiçbir şey gözükmüyordu.
Ama bir müddet sonra, biraz görmeye başladık gözlerimiz karanlığa alışmıştı.
- Vay amk keşke sigara olsaydı lan, dedim.
- Bende var abi, dedi gülerek Eren.
Kemer arasına sıkıştırdığı yarım paket sigaradan bir dal verdi.
- Abi inşallah bulamazlar bizimkileri, dedi.
- Bulurlarsa yarağı yeriz oğlum zaten, dedim.
Akşama kadar ne yemek ne su hiçbir şey getirmediler.
Tuğra müdüre kaldıysak yarra yemiştik zaten.
O taktan yerde kaldık, fareler ile böcekler ile kaldık, koskoca 3 gün kaldık...