O gün akşama kadar ezgiyleydim. Eve geldiğimde Taylan evde değildi. Umursamadım çok sinirliydim ona. Odama geçip kitabı açtım. Resimlere bakıyordum. Değişik semboller vardı. Sözlüğü çıkardım. Anlamlarına bakacaktım bu sembollerin ama sözlükte yoktu. Harften çok şekil gibiydiler. Sanırım bir rituelle ilgili bir şeydi. Yarın osman hocaya gidince soracaktim. Karnım epey acıkmıştı ama yemeye üşeniyordum. Oturdum biraz. Taylan hala gelmemişti. Evde yalnız olmak beni ürpertiyordu. ilk defa o an pişman oldum söylediklerime. Salondaki kanepede uyuyakalmışım. Pencereyi falan açık bıraktığımdan olsa gerek üşüyerek uyandım. Fakat kendime gelince buranin annemlerin evi oldugunu farkettim. Salonun kapısından küçük bir çocuk bana bakıyor ve elini tutmamı istiyormuş gibi elini bana uzatıyordu. Elini tuttum beni odama zütürdü.