sabah uyandığımızda geceki korkularımızın hafiflediğini, güneşin adeta karanlıkla beraber korkularımızı da bertaraf ettiğini hissettik. hatta dün gece ile ilgili şaka bile yapıyorduk. nedense gece bizim uykumuzu kaçıran şeyler gündüz önemsiz gibi geliyordu. sonra dünden hazırladığımız nevaleleri çay eşliğinde mideye indirip leziz bir kahvaltı yaptık. ardından dışarıda dolaşmaya etrafı tanımaya çıktık. ben buraları bildiğim için onları zütüreceğim yerleri tayin ediyordum. önce evin etrafını gezdik. ilerideki terk edilmiş barakaları süzdük. sonra aşağıdaki dereye indik. derenin sesi bizi ferahlatmıştı. derken ibrahimin çığlığı ile irkildik.

yılaaannnn!

kalın siyah pullu bir yılan tehditvâri bir vaziyette başını kaldırmış ardımızda sağa sola sallanıyordu. yüzünde adeta nefret ve alaycı bir ifade vardı. biz hışımla yılandan kaçmaya başladık. ama işin garip tarafı yılan bize sokulmuyordu. sakin sakin bizim evin istikametine doğru gidiyordu. biz de şuan için gidecek başka bir yerimiz olmadığından dolayı eve doğru yürümeye başladık. yılanı öldürmeliydik, yoksa bize buralarda rahat vermezdi. hemde bulunduğumuz evin yakınlarında bizim için her zaman bir tehditti. yılanı takip ettik. yılan ısrarla bizim evin oraya gidiyordu. tam evin önüne gelmiştik, ben arkadaki odunluktan baltayı alıp yılana vurmayı planladım. yılan da istikametini odunluğa çevirdi. allah'ım delirecektim. adeta başımıza bela olmuştu. ben atik davranıp koştum, baltayı aldım. yılan ise odunluğun duvarındaki tahta ile kapatılmış çekmece tarzı oyuğa gidip geliyordu. Burak, kanka bunun burada yuvası falan var herhalde bi bakalım. içerde yavruları falan büyürse iyice etrafını sararlar evin şimdiden başlarını ezelim dedi. ibrahim de ya kanka gidelim ben korkuyorum eve girelim dedi. Ama buragin dediği bana mantıklı gelmişti, yılanları öldürmesek bile yerlerini bozup yavruları dışarı çıkarıp oyuğu kapatabilirdik. Böylece bu davetsiz misafirlerden de kurtulmuş olurduk. O ara siyah yılanın hızla dereye geri indiğini gördük. En azindan rahat bir nefes aldık. Macerasever arkadasim burak, kanka ver baltayı dedi. Bende tamam yılanlar varsa öldürme dedim. Tamam kanka dedi aldı baltayı. O ahşap çekmeceyi zorlayıp acti. Bizim asıl sasirmamiz da o sıra oldu. Burada yılanlar değil eski bir kitap vardı. Burak, kanka bu ne dedi ve kitabı aldı.