Birbirimize biraz daha cesaret aldıktan sonra çıktık arabadan ve eşyaları toparlamaya başladık. Ben ve arkeolog eşyaları toparlarken Özkan ve Ahmet etrafı gözetliyordu. Bu esnada baykuş ötmeye devam ediyordu. Biz bütün eşyaları arabanın bagajına koyduk. Mezardan bulduğumuz eşyaları da toparlayıp bir poşete koyduk aceleyle ve onuda bagaja attık.
Kedi etrafta dolanıyordu hala sinir bozucu bir hal almıştı ortam. Arabaya tam giriyorken domuz bir daha göründü bize. Normalde koşarak uzaklaşacağımız yerden nedense bir şekilde kaçamıyorduk da .
Ahmet arabayı çalıştırmak için marşa bastı fakat araba çalışmadı. Bir kaç kez denedi fakat marş basmıyordu. Aksilik aksilik üstüne geliyor iyice korkmaya başladık.
Arabadan indi Ahmet kaputu açtı. Arkeolog da yanına gitti bir baktıular fakat anlamadılar doğal olarak. Zaten akü bitmiş ise yapacak bişey yoktu orada. Köye kadar yürüyecektik mecburduk.
Ahmet arabaya tekrar bindi ve bir daha denedi. Bu sefer araba çalışmıştı. ilk defa bir şey yolunda gitmişti. o an mutlu olmuştuk.