Bizim mahallede gezip tüm esnafın bakışlarına maruz kaldığım sırada markete gitmek istedi. Girdik, bir iki şey aldık. Cüzdanı çıkardığımda fotoğrafını gördü. Ses etmedi o sırada. Marketten çıktığımızda:
N:O fotoğraf çok kötü neden hala saklıyorsun ki.
B:Askerde hangi fotoğrafına bakacağım ben?
N:Birlikte bir tane çekelim o zaman.
B:Sen de olacak mı o fotoğraf?
N:Derslerde başkalarına mı bakayım yoksam sana mı?

Açmıştı o konuyu yine. Kapattım ben de. Kafe de otururken Mert, birlikte fotoğrafımızı çekmişti. Biraz eskiydi ama en güzeliydi. Çünkü elimi tutuyordu. Onu bastırdık. Biri cüzdanıma biri de çerçeveye sığacak şekilde yaptık bunu tabii. Oda aynı şekilde yaptırdı bir tane. Ah o günler.
Canım cicim aylarındaydık işte. Cıvık cıvık canım aşkım benim lafları doluydu. Sonra ciddiyetin bozulduğunu fark edip 1 kelime belirledim Hep onu söyledim.”Güzelim” ne abartılıydı ne de vıcık vıcıktı. O da bana “Canım” derdi hep. Bir şey demezdim.

Doğum günü geldi çattı ben yine planımı yaptım hediyesini falan ayarladım. Ama bu sene daha önemliydi. Çünkü bu sene biz sevgiliydik.