Bu durum gittikçe canımı sıkmaya başlamıştı . Ablası da bana karşı nedensiz yere tavır almaya başlamıştı anlam veremediğim şekilde bişeyler oluyordu ve hiçbirşey yapamıyordum. Tercih sonuçları açıklandı ve Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi - Elektrik - Elektronik Mühendisliği N.Ö lisans bölümünü kazanmıştım. Mutlu haberi ailemden önce ilk Cansu'ya verdim. Sevinirmiş gibi olmadı ,aksine buruklaştı telefonda konuşurken. Ben bu sefer üzerinde durmadım belli etmemeye çalıştım sevinmediğini anlamamış gibi yaptım. Ama ne olursa olsun okumam gerekiyordu . Ona iyi bir gelecek vermem gerekiyordu. Eylül ayıydı kayıtlar başlamıştı Abim'le Çanakkale'nin yolunu tutup kayıt yaptırdık , yurda yerleştim. Okulların açılmasına 10 gün gibi bir süre vardı. Kalan günlerimi Cansu'nun yanında özlem depolamakla geçirdim yanında olduğumda mutlu oluyor olmadığım zaman hırçınlaşıyordu. Gitme konusunu pek açmıyordum boş yere üzülmesini heyecanlanmasını istemiyordum. Gün oldu 10 gün doldu bilet aldım Truva'dan akşam binecektim. Gündüz vakti buluştuk. Ona onu çok sevdiğimi ne olursa olsun bırakmayacağımı oraya sadece okumaya gideceğimi bilmesini söylemeye çalıştım. ilk defa ayrılacaktık aramıza mesafe girecekti ve bundan tırsmıyor değildim kardeşler. Yeşil gözlerini sevdiğim ...

Eve gidip valizimi hazırladım. Saatler yaklaşıyordu ve biz sürekli mesajlaşıyorduk . Soğukluk gibi bişey olmuştu karakedi girmişti bir kere aramıza. Bunun nedenini hiçbir zaman anlayamayacağımı zannetmiştim. Evden çıktım Abim arabayla otogara bırakmak istedi fakat ben vedalaşma gibi saçma şeyleri sevmiyordum . Halk otobüsüne bindim ve otogara doğru yol almaya başladım. Anlık mesajlaşıyorduk 2 dakika mesaj atmasaydık merak ediyorduk birbirimizi. Otogara gelecektim 2-3 durak kalmıştı Cansu mesajı kesti. Mesaj atıyorum çağrı bırakıyorum kimse dönmüyordu. Korkmaya başlamıştım o kadar kötü hissetmiştim ki tramvayla yol aldığımız her metre daha da acı vermeye başladı. Ablasını aradım . Telefonu açtı ama nasıl açmak. B:Ben A:Ablası
A:Yusuf, Cansu fenalaştı nefes alamıyor ne dedin naptın bu kıza sen ? (Ağlıyordu)
B: Abla ne diyosun sen noldu Cansu'ya bişey söyle ağlama(Dünyam başıma yıkıldı)
A:Kardeşim hasta bunu bilmiyor musun sen ? Heyecanlanmaması üzülmemesi gerektiğini bilmiyor musun ? ( Bela okuyarak)
B:Abla ne olur Cansu'ya bişey olmasın hastaneye falan zütürün bişey yapın nolur !(Ben şok üstüne şok yaşıyordum .Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi . Hoş erkekler ağlamaz derlerdi de inanırdım ağlıyormuşuz beyler... )
A:Kalp Damar Daralması var Cansu'nun. Senin nasıl haberin yok.
B:Ben şimdi duyuyorum dedim.

Bu konuşmadan sonra ablası telefonu suratıma kapadı. Ben okulu falan umursamadım. indim tramvaydan gitmedim okula. Biletmiş oymuş buymuş , o da yandı. Zaten umurumda değil . Tek düşündüğüm Cansu.
Ablasını aradığımda çağrıya cevap vermedi. Mesaj attı Medicine Hospital'dayız diye.
Ben gitmedim abla okula dönüyorum hastaneye gelicem dedim. Gelme babam var problem olur dedi. Git evine dedi. Eve döndüm . Ve bana satılan bileti bi başkasına daha sattıklarını söyledim . Başka da bilet bulamadım dedim evdekilere...