Kardeşler burada çok kötü yağmur yağıyor trafiğe takıldım . Mobilden yazıyorum . Neyse devam edelim .

Ben eve dönmüştüm . Sabahı etmek hiç bu kadar zor olmamıştı herhalde . Sürekli Cansu'nun ablasıyla irtibat içindeydim . iyi olduğunun haberini aldıktan sonra rahatladım. Sabah 7 buçuk gibi mesaj gelmiş Cansu'dan . "Ben iyiyim merak etme beni ." Dokuz gibi uyanmıştım mesajı görür görmez hemen aradım sabah 5.30 gibi gelmişler hastaneden ,serum falan bağlamışlar . Aşkım buluşalım dedim ben gitmedim . Nasıl gitmedin okulda olman gerekiyor saçmalama dedi. Ya gitmedim işte sen rahatsızlanınca nasıl gidebilirim dedim. Gerçekten mi falan dedi evet canım gitmedim dedim. Mutlu olduğunu gülümsediğini hissetmiştim . iyiysen buluşalım mı seni görmeye çok ihtiyacım var dedim . iyiyim buluşalım dedi. Hemen hızlıca bir duş aldım saçlarımı falan yaptım merkezdeki kafeye gittim . Cansu oturmuş bekliyordu . Beyler bi sarıldım ama nasıl biliyonuz mu . Sarıldığım an onun iyi olduğuna inanabildim ancak . Ellerini tuttum buz gibiydi ısıtmaya çalıştım . Kahvaltı yaptın mı aşkım dedim . Yaptım dedi ama ben inanmadım . iki kişilik kahvaltı söyledim . Gözlerinin altı morarmış beti benzi atmış serum vermişler karnım aç değil ye sen dedi. Çayı içtim sadece iştah falan kalmadı onu öyle görünce . O gün sabah 11den akşam 6-7 ye kadar birlikteydik . Canı birşey yapmak istemiyordu sadece oturalım sen yanımda ol sana sarılayım yeter diyordu . Başını göğsüme dayadı tam kalbimin üzerine koydu başını . Ben de saçlarını sevdim olanları düşündüm tarttım ölçtüm biçtim . Ben okulu dondurucam dedim . Saçmalama öyle şey olmaz önce okulun sonra ben dedi . Senin yanında olamayacaksam ne önemi var okulun dedim seni istediğim zaman göremeyeceksem ne işim var başka memlekette dedim . Sen hem kendin için hem de bizim için okuyacaksın büyük adam olacaksın dedi. O okula gidiceksin bitireceksin lütfen üsteleme dedi . Bişey diyemedim beyler ne diyim bilemedim . Rahatsızlığını kendisinin söylemesini bekledim fakat konusunu bile açmadı . En sonunda dayanamayıp ben konuştum .
B: Hayatım ne zamandır var bu hastalık ?
C: Ne hastalığı canım (öyle bişey yok ayağına yattı)
B: Dün gece sen fenalaşınca ablanla konuştum Kalp damar rahatsızlığın varmış dedim. (Sakin bi sesle )
C: Ya Allah kahretsin ne diye söylüyor o herşeyi yok öyle bişey dedi( ağlamaya başladı)
B: Ağlama Cansu anlat bana ne kadardır hastasın ?
C: 1 yıldan fazla bir süredir
B: Bana ne zaman söylemeyi düşünüyodun ölünce mi ?( sinirlendim beyler elimde değildi )
Cansu titremeye başladı hem titriyor hem de ağlıyordu . Onun ağladığını görünce kemiklerim teker teker kırılmış gibi hissediyodum. Her zaman gülerek gördüğüm her zaman güzel gördüğüm yüz solmuştu. Parlayan gözleri ağlamaktan kırmızıya çalmıştı . Benim içim acıyordu ama dışarıya vermiyordum . Karşısında ağlayıp onu daha da üzmek istemiyordum .
C: Hasta olduğumu sana söylemeyi düşündüm. Ama belki beni istemezsin , beni belki de bu yüzden severdin . Söylemedim dedi.
B: Bu seferde ben kırılmıştım . iki buçuk yılımı verdiğim Aşk-I Dehram bana bunları nasıl layık görürdü . Hastasın diye seni terk edeceğimi mi düşündün dedim? Sen yoksan ben eksiğim varsan tamamım dedim. Beni ben yapan hayatımın en mutlu günlerini yaşatan kızı hasta olduğunu öğrendim diye terk edecek biri miyim dedim ? O an gözlerindeki ifadede anladığım şuydu. "Bizi ancak ölüm ayırır."