Uyandığımda bir kaç kişiden mesaj ve cevapsız çağrı gelmişti . Cansu mesajıma sadece tamam demiş. Benim moralim kalkar kalkmaz bozulmuştu . Bozuntuya vermedim dersiniz bloktu galiba Günaydın diyerek cevap verdim . Diğer çağrılar abim ve annemdi . Onları arayıp yeni uyandığımı söyledim . Üzerimi değiştirip kahvaltı yapmak çevreyi görmek için dışarı çıktım . Mesajlaşıyorduk ama bir gün öncesi kadar sıklıkla değil . 10 dakikada 5 dakikada bir cevap atıyordu . Sesimi çıkarmadım .

Mesajlaşmalar gecikmeye başladığında ben anında cevap veriyordum ama tepki koymak isteyip 5 -10 dakika geç cevap verdim ve anında döndü . Anladı neye bozulduğumu . iki hafta sonra istanbul'a geldim . Sadece onu görmek için iyi olduğunu görmek için ve tabi özlediğim için . Bu sefer sürpriz yapmak istemiştim okul çıkış saatine doğru okula gittim ve bekledim . Gelen Cansu'ydu. Beni görünce adımlarını hızlandırdı ve koşmaya başladı . Sarıldım kokladım içime çektim o gül kokusunu . Çok mutlu olmuştu . Mesajlaşan Cansu bu değildi sanki . Etraftan duyduğum bir söz vardı o zamanlar. Mesafeler aşka engel değildir . Ve o an anlamıştım ki mesafeler aşka değil sevişmeye engelmiş . Mesafeler sadece sevişmeye engelmiş . Yine normal birlikte geçirdiğimiz günlerden birisiydi ama sanki birşeyler farklıydı . Anne Ceylan'ın yavrusuna olan hasreti gibi sarılmıştı bana . Özlem giderdim gidermeyi bırakın depoladım. Çanakkale'ye geri döndüm . Ama gel gör ki aynı tas aynı hamam. Mesajlara yine geç cevap veriyordu günler geçti o 10 dakikalar 20 dakikaya sonraları 30 dakikaya çıktı . Günler geçti dediğim de 15-20 gün ara. Artık bu konuyu konuşmamız gerektiğini düşünerek mesaj attım. Problem ne dedim . Bişey yok ne problemi dedi. Geç cevap vermenden bahsediyorum dedim . Yine bir süre mesaj gelmeyince Hatun! dedim . Böyle diyince kızdığımı bilirdi . Ve bana söylediği aynen şu " Sen ordasın ben burdayım gözüm görmüyor napıyorsun ne ediyorsun . Kimle gezip kimle yemek yiyorsun arkadaşlarını tanımıyorum nasıl insanlar bilmiyorum . Yanımda yoksun özlüyorum " Ben anladım tamam haklısın dedim ve o akşam bir bilet alıp tekrar istanbul'a gittim . Bu sefer beni karşısında görünce bir önceki gelmem kadar sevinmedi . Bunu gördüm . içimden geçirdim ulan ben napiyim ne ediyim . Niye böyle oluyor deyip sitem ettim kendime . Eğer bir suçlu varsa o da bendim o masumdu ama ne yapmış olabilirdim. Bunun cevabını yine kendim vermeliydim . Biraz yürüdük elini verirken nazlanması falan acayip moralimi bozdu . Biraz daha ilerledikten sonra konuyu açtım ne demek oluyor akşam söylediklerin dedim . Özlüyorum Yusuf özlüyorum dedi. Bana yakıştırdığın şey ne kadar özlediğini gösteriyor Cansu dedim . Ben seni asla bi başkasına değişmem tek lafınla ölürüm ama yine de başkasına değişmem seni dedim . Bana artık soğuk davranma dedim . Gurbetteyim dişimizi sıkalım dedim . Bişey demedi konunun kapandığını düşündüm . Ve birkaç gün daha istanbul'da kalıp Çanakkale'ye döndüm . Bir iki gün yine güzel güzel yazışıyoruz arıyorum güzel güzel konuşuyoruz . Bişey de olmadı kavga da etmedik falan . Cicim günleri bitti sonunda ve yine başladığımız yere döndük . Arkadaş soğuk davranıyordu , zoruma gidiyordu lan. Seviyorum ama zoruma gidiyordu yaptığı bu hareket . Bir ay daha böyle ara ara devam etti bu olay . Bizim durumlar o zaman iyi değildi yurt peşinatı benim harçlıklarım falan evden ha bire oraya gelmek için para isteyemezdim. Niye 15 günde bir geliyorsun demediler ama arayı biraz açmalıydım . Her üniversiteli kardeşim bilir evden para istemenin zorluğunu , utana sıkıla . Yük oluyorum diye düşünür durursun . Neyse bir ay geçti ben istanbula geldim . Ama yine sürpriz yapacaktım .