Belki zevk almıştım bu yaptığımdan belki mutlu olmuştum o oyuncakla oynayacağım için ama nerden bileyim o anki duygularımı.
Zaten o olaydan sonraki denemem ise 1 sene sonra oldu. Köyde ki bakkaldan arkadaşlar cips paketlerini alıp bana atıyorlardı bende saklıyordum. Bir tane cips parası veriyorlardı, ama 10 tane cips yiyorduk. Tabii masumuz o zamanlar.
Mutlu olduğumuz zamanlardı ailemiz kayısıda çalışır bizde eğlenirdi. Ama ben o yaz yaptıklarımdan etkilendim aynısını şehre döndüğümde ben yaptım bu sefer cipsleri ben attım bir yere sonra kaçtım. Güzeldi korkumda yoktu ne olacağını bilmiyordum. Cipsle beslendim o aralar. Hatta hava boşluğu yüzünden cipsler büyük dururdu. Bende raftayken patlatır, katlayıp cebime atardım.
Cipsten vazgeçtim yağlı elerden kurtuldum. Ama rahat o zamanlar bir sürü marketi zarara uğratmışımdır. Markete ekmek almaya falan gittiğimde kalem kısmında 25 kr uç alır 3-4 liralık kalemleri çalardım. Yaptığım basitti:
Kasanın yanında ki dolaptan bir tane ekmek alır poşete koyar sonra marketin arka tarafına gidip kalemleri silgileri çalar ucu alıp parayı verir giderdim. Fakat ilk çaldığımın anlaşıldığı zamanda o zamanlardı.
Ben aynı markette kalemlere bakarken sahibi geldi (S:Sahibi B:Ben)
S:Noldu bulamadın mı kalem
B:Ya yok ya güzel kalem yok ki.
S:Cebindeki kalem güzel değil mi ? dedi bende nasıl anladı korkusuyla sustum geveledim o kalemin parasını ödeyip çıktım. Sonra korkudan bıraktım bir ara.