Hikaye bitmiştir.

Belki zevk almıştım bu yaptığımdan belki mutlu olmuştum o oyuncakla oynayacağım için ama nerden bileyim o anki duygularımı.
Zaten o olaydan sonraki denemem ise 1 sene sonra oldu. Köyde ki bakkaldan arkadaşlar cips paketlerini alıp bana atıyorlardı bende saklıyordum. Bir tane cips parası veriyorlardı, ama 10 tane cips yiyorduk. Tabii masumuz o zamanlar.
Mutlu olduğumuz zamanlardı ailemiz kayısıda çalışır bizde eğlenirdi. Ama ben o yaz yaptıklarımdan etkilendim aynısını şehre döndüğümde ben yaptım bu sefer cipsleri ben attım bir yere sonra kaçtım. Güzeldi korkumda yoktu ne olacağını bilmiyordum. Cipsle beslendim o aralar. Hatta hava boşluğu yüzünden cipsler büyük dururdu. Bende raftayken patlatır, katlayıp cebime atardım.
Cipsten vazgeçtim yağlı elerden kurtuldum. Ama rahat o zamanlar bir sürü marketi zarara uğratmışımdır. Markete ekmek almaya falan gittiğimde kalem kısmında 25 kr uç alır 3-4 liralık kalemleri çalardım. Yaptığım basitti:
Kasanın yanında ki dolaptan bir tane ekmek alır poşete koyar sonra marketin arka tarafına gidip kalemleri silgileri çalar ucu alıp parayı verir giderdim. Fakat ilk çaldığımın anlaşıldığı zamanda o zamanlardı.
Ben aynı markette kalemlere bakarken sahibi geldi (S:Sahibi B:Ben)
S:Noldu bulamadın mı kalem
B:Ya yok ya güzel kalem yok ki.
S:Cebindeki kalem güzel değil mi ? dedi bende nasıl anladı korkusuyla sustum geveledim o kalemin parasını ödeyip çıktım. Sonra korkudan bıraktım bir ara.

Kim bilir belki değerlenir rezerved

pREZervatif

Dediğim gibi içimdeki bini tetikleyen bigibletimin çalınması olmuştu. Tabii o yaşta başlamadım bu merete ama sürekli etraftakilere kızdım kırmızı bigiblet gördüm mü “benim lan bu” derdim.
Üste belirttiğim gibi maddi durumlarım kötü değildi, ama çokta iyi değildi yani. 10 Yaşındayken falan biraz param olmuştu top almıştım o da patlamıştı,1 hafta sonra.
Birkaç sene sonra da biriktirdiğim bilyelerimi eve gelen arkadaşım çalmıştı. Ulan herkes bir şeylerimi çalıyordu bende onlarınkini almaya karar verdim.
12 yaşımda misafirliğe gitmiştik. Benden 1 yaş büyük bir çocuk vardı iki üç tane de küçük velet vardı. Akrabalarmışım onlarla. Bu dediğim büyük çocuğun çok güzel bir tane arabası vardı. Demirdi çekip bırakınca gidiyordu. Hayran olmuştum ona oynamama izin vermemişti kendisi oynamıştı. Sonra bu lavaboya gidince bende aldım arabayı annemin çantasına attım. Geri geldiğinde ağladı arabam nerede nereye gitti arabam diye. Sonra sakinleşti bizde kalkıp gittik annem dolmuş parası verirken arabayı aldığımı fark etti. Eve gittiğimizde kızdı yaptığın çok kötü dedi aldı arabayı çöpe attı. Lan yine aldığım şey gitmişti. Ama benim ilk hırsızlığım o oyuncak arabaydı.

Okumuyorsunuz demi amk yine kendi kendime konuşacam. Ama bu hikayemi de çalan olursa harbi dava ederim

Resim ilgisiz olmuş amk

Veya herhangi bir pgibolojik sorunumda yoktu. Maddi durumumda kötü değildi. Veya sırf heyecan, aksiyon olsun diye çalıp çırpmadım.
ilk olarak birisi gelip “Hırsızlığı anlatıyor çocuklar özenecek” demesin. Zaten yaş seviyesi düşük gruptakiler, okuyup özenmeyin.
Aslında benim yaptığım intikam gibi bir şeydi. 7 yaşında aldığım kırmızı bigibletim ertesi gün çalınmıştı. Bunun acısını almak için başladım sonra da hastalık haline dönüştü.
Çayınızı koyun sigaranızı yakın.Ey küçükler sizde sütünüzü getirin alın rezleri.