kimseye minnet etmem beyler.
şu gibtiğimin şehrine geldiğimden beri öyle harbi kardeşim diyebileceğim tek bi kişi bile yok dıbına koyum. hepsini ankarada bıraktım. aylardır sahte insanlarla cebelleşip duruyorum.
kimsenin de evine kolay kolay gitmem beyler gerek erkek gerek kız olsun.
yani aramızdaki samimiyet belli bi noktayı aşmamışsa hele hayatta gitmem.

bu durumu izah etmeye çalıştım kızlara gelmicem eve girmem vs.
sizi bırakıcam yeter benim için.
tamam tamam hadi bırakırsın gel dedi yav he he dercesine
siteye girdik.
buraya kadarmış dedim
e sen ne yapacaksın şimdi senin otelin çok uzak
sahilde yatarım sen beni ne yapacaksın allah aşkına seray ben erkeğim bakarım başımın çaresine
ahahaha bu haldemi güldürme allah aşkına usama.
yapışır tekrar koluma ve binaya sokmaya çalışır.
ulan eve atılıyorum işte bak aq
ne garip dünya