--- FiNAL ---

Gizem kelimesini dediğinde suratını asar gibi oldu.
Farkettim inceden de bi gıcıklık ukelalık vardı damlada.

Eğer arkadaşına ayıp olmasa gel kal dicem ama evladım gelmişsin buraya kadar.
Yok yok ahmet abi ben hergün geliyorum ayıp olmaz.

Bi pot daha kırdım dıbına koyum hergün geliyorum da neyin nesi?
iyice batıyorum. sıçtım sıvıyorum. artık dayanamadım beyler sordum soruyu.

bugün sizde kalsam olur mu Ahmet abi sabah uyanır giderim?
buyur gel benim yakışıklı yiğenim dedi.

yürümeye başladık evlerıne doğru. çitlerden geçtik bahçe kapısı açıldı. taşlı yolda yürüyoruz.
en önde damla ortada ahmet abi ve hemen yanında ben.
eve girerken bi ses.

usamaaaaaa? Hadi seni bekliyorum nerdesin?

ağzında da uzun ld sigara amk huursunun.
far görmüş tavşan gibi kaldım orda

Ahmet abi hemen geliyorum dedim.

bi koşu gittim yanına, gizem abla bak aile dostumu gördüm burda böle böle ordayım biraz oturayım gelicem sen uyu istersen ha?
Sarhoşlugu tam atamamış olsa gerek ben yatağa geçiyorum seni bekliyorum şekerim dedi. tamam abla bekle gelicem söz dedim kapıyı
çarpıp kaçtım ordan.

ayağıma kaya bağlayıp bataklığa atsalar razıyım. böyle şanş böyle tesadüf.
çıldırmak üzereyim.
ama içimdeki o mutluluk duygusu varya beyler hepsini bastırıp gibip atıyordu.

eve geçtik. birkaç parça çantaları köşeye atmışlar salonda oturuyorlardı.
damlanın erkek kardeşi ve ahmet abi vardı bi tek.
damla ortalarda gözükmüyordu.
Ahmet abi su dolduruyordu kendine. Sordu banada istemedim.
ee ayakta dikilmesene geç otur usama dedi.
köşedeki koltuğa usulca oturdum
havadan sudan birkaç boş muhabbet.
aklım kızda beyler.

Aşık olmuştum galiba lan ben?
HAYIR HAYIR insan tanımadığı birine nasıl aşık olur amk. hoşlanma galiba.
o da değil. ikisi arasında birşey işte.

Damla uyudu heralde dedim utanarak.
ha evet valizini toplayacak sonrada uyur o. bu saate kadar nasıl durdu bende anlamadım. gülücük
hadi gel yatağını göstereyim sana.
çıkardı beni misafir odası tipinde bi yere.
üşürsen klimayı aç dedi.
tamam ahmet abi iyi geceler dedim.

içim içimi yiyor. rüya mı bu aq herşey gözümün önünden hıphızlı bi şekilde tekrar ve tekrar geçiyor.
ince uzunlamasına balkonun kapısını aralıyorum.
yıldızlar tepede parıl parıl parlıyor. sigaram.
evet.
hemen bi tane çıkarıp yakıyorum.
her anımda en güzel giden meret o dıbına kodumun zehiri. ne yapayım.
hayatımda hiç o kadar garip sigara içmemiştim.
kahvede okey oynayanlar gibi külü birikiyor sürekli bin oluyordu sigara.
yenisini yakıp duruyorum. içemeden külü düşüyor.
aklım sigarada değil.
bi dakika lan az önce taşınıyoruz mu dedi ahmet abi?
giberim böyle şansı diyorum. iyi ihtimalleri sıralamaya başlıyor beynim.

gizemin evine bakar oluyorum bi ara.
sonra yoldaki arabalara dalıyorum.
o sıra gıcırtı sesi geliyor.
arkama bakıyorum.

damla...

elim ayağım bir kez daha boşalıyor beynim istop ediyor tüm hafızam resetleniyor dıbına koyum ya.
başlıyor konuşmaya.

nasılsın usama
sahilde bıraktığın gibiyim. nötrüm damla.
güzel diyor sadece.
nereye taşınıyorsunuz damla?
almanyaya gidiyoruz usama. annemin vefatından beri çok kötüyüm.
ne? ne zaman vefat etti?
senle sahilde konustuktan 1 hafta sonra. çok kötü oldum çok kez psiyatr gittim ilaçlar içtim ama fayda etmedi.
ama seni hiç unutmadım biliyor musun?
karşındaki insanın herşeyini bilip onun seni tanımaması. senin onu deliler gibi sevip onun senin varlığından bile haberdar olamaması,
sen içerken onun başkalarıyla eğlenmesi ya da en basitinden başkasını sevmesi?

boğazıma öküz oturdu beyler.

anladığını sanmıyorum dedi.
seni çok iyi anlıyorum damla dedim.
babamın dükkanına her gelip bira içişini, telefona salak salak bakmanı sevmiştim. sokaktaki insanları izlemeni.
yani kısacası seni sevmiştim ben. anlıyor musun?
o kızlar gelip masana oturduğunda onlarla bira içmen sahilde kumlarda oturup kahkaha atman o kadar canımı yaktıki.
bi süre böyle devam etti işte.
üstüne annem...

konuşamıyordum beyler. uzun bi süre sessizlik oldu. korkutucu bi sessizlik..
ne demeliydim orada. can yücel bile olsam ne fayda.
sessizliği bozan o cümle.

Artık çok geç usama. gidiyorum...
seni hayatım boyunca unutmayacağım, lütfen kendine iyi bak.
başka kimseyi benim kadar üzme olur mu?
gidiyorum usama, hem bu şehirden, hem de dünyadan.

kalktı beyler.bu son cümlesi beni gibti attı. çok korkuttu.
balkonda gib gibi kaldım. gözümden süzülmeden direk yere düşen bir DAMLA yaş.
düşmemesini o kadar çok istedimki. kayıp gidiyordu ellerimden DAMLA M.

peşinden odasına girdim. hıçkıra hıçkıra ağlıyordu beyler.
ellerim ayaklarım beynim hertarafım kelepçeliydi sanki aq.

Damlam, emin ol seni çok seviyorum.
O sahilde ilk gördüğüm anı hatırlıyor musun? sürekli gözlük arasından sana bakıyordum.
kaç sigara içtiğimi bilmiyorum..
o kadar çok dikkatimi çekmiştin ki şu geçen 2 ayda seni o kadar çok aradım ki.
suratını ezberleyememiş olmanın verdiği duygu.
dolmuşa her bindiğimde çarşıya her çıktığımda insanların yüzlerini senin yüzünün hatırlayabildiğim kadarıyla eşleştirmeye çalışıyordum.
karşıma çıkınca ne tepki vereceğimi planlayamıyordum.
seni çok aradım.
o kadar çok aradım ki.
Bu kadar yakınımda olduğunu bilmeden...

SON

Beyler hikayem tam bitmedi, o otostop tesadüf olabilir belki ama bursu evin kirasını babasıyla beni tanıştırması hepsini damla söylemiş zaten.
boşu boşuna değilmiş hiçbiri. işe girmemde bile parmağı varmış damlanın.
Aradan birkaçhafta geçiyor, evde otururken telefonum çalıyor. arayan ahmet abi.
taşınalı 15-20 gün olmuş. nasılsın aslan parçası diyor direk.
o eski enerjili sesini alamıyorum.
iyi olmaya çalışıyorum ahmet abi diyorum.
biliyorum yeğenim diyor. herşeyi biliyorum. damlayı seni. HERŞEYi...
damla diyor ve susuyor.
hastaneye kaldırdık. intahara teşebbüs etti dün gece yine.
YiNE derken. 1 haftada iki kez oldu diyor.
önce haplarla denemiş. becerememiş ardından hemen bileklerini kesmiş hastanede yatarken.
şimdi de 5. kattan atl...
ağlamaya başlıyor babası. bende karşılıklı olarak ağlıyorum hıçkıra hıçkıra.
şuan yoğun bağımdaymış DAMLAM. yaşaması mucize diyorlar doktorlar.

Ahmet abi diyorum sadece o an. Devdıbını getiremiyorum ağlamaktan.
Onu çok seviyordum abi diyorum. Çok kötüyüm abi nolur sus diyorum konuşmasına fırsat vermeden.
ikimizde öyle bir ağlıyoruzki anlatamam.
kapatıyorum telefonu. Allaha ısmarladık...
hatta şuan bile bunu yazarken klavyede bazı tuşlara basamıyorum. Aradan fazla zaman geçmedi ama çok üzülüyorum beyler.

yazımı okuyan, derdimi paylaşan herkese minnettarım. siz olmasanız belki daha kötü olurdum.
yazımda eğer olaki hatam varsa affedin. çok kötü şeyler yaşadım beyler. daha fazla yazamayacağım bu gece
noktayı koyuyorum.