Ben: Buse işin yoksa sabah oturduğumuz yere gelirmisin ?
Buse: Eve gitmem lazım. Buradan konuşsak olurmu ?
Ben: Olur tamam. Ben değil zaten sen konuşacaktın. Müsait olursan anlatırsın.
Buse: Hayır prestijjj. Bilmene hiç gerek yok.
Ben: Hiç kaçışın yok. Anlatacaksın *
Buse : Tamam müsait olunca yazarım. Dedi.

Bende eve geçtim yemek felan yiyip odama geçtim. Buse nin mesaj atmasını bekliyorum. Saat 23:00 civarı yazdı.
Buse : Duymak istediğinden eminmisin ?
Ben: Hadi bekliyorum *
Buse: Büşra senle çıkmazdan 2 hafta önce mağazada başka bi sevgilisi vardı. Onu kıskandırmaktı amacı.

O an aklıma Yalçın geldi. Büşra ile mağazaya el ele tutuşarak girdiğimizdeki o bakışları.

Ben : Yalçın mı ?
Buse : Evet. Ama üzülme boşver. Cidden büşra için üzülmene değmez.
Ben: Tamam teşekkürler.O an herşeyi anlamıştım. Çok tuhaf bi duygu vardı içimde. Aynı anda Aşk ve nefret. Ağlamıştım lan o gün. Sabaha kadar ağlamıştım.