Ben: Buse işin yoksa sabah oturduğumuz yere gelirmisin ?
Buse: Eve gitmem lazım. Buradan konuşsak olurmu ?
Ben: Olur tamam. Ben değil zaten sen konuşacaktın. Müsait olursan anlatırsın.
Buse: Hayır prestijjj. Bilmene hiç gerek yok.
Ben: Hiç kaçışın yok. Anlatacaksın *
Buse : Tamam müsait olunca yazarım. Dedi.

Bende eve geçtim yemek felan yiyip odama geçtim. Buse nin mesaj atmasını bekliyorum. Saat 23:00 civarı yazdı.
Buse : Duymak istediğinden eminmisin ?
Ben: Hadi bekliyorum *
Buse: Büşra senle çıkmazdan 2 hafta önce mağazada başka bi sevgilisi vardı. Onu kıskandırmaktı amacı.

O an aklıma Yalçın geldi. Büşra ile mağazaya el ele tutuşarak girdiğimizdeki o bakışları.

Ben : Yalçın mı ?
Buse : Evet. Ama üzülme boşver. Cidden büşra için üzülmene değmez.
Ben: Tamam teşekkürler.O an herşeyi anlamıştım. Çok tuhaf bi duygu vardı içimde. Aynı anda Aşk ve nefret. Ağlamıştım lan o gün. Sabaha kadar ağlamıştım.

Yaz panpa

Aha be bin yalçın

Aradan bir hafta geçti. Ölü gibi yaşamıştım 1 hafta. Aklımdan bir an olsun çıkmıyordu büşra.Bi gün akşam evde otururken mesaj geldi. Telefona baktım. Mesaj Büşradan. Baya heyecanlanmıştım. Elim ayağıma dolaşmıştı. Mesajı açtım:
-Prestijjj çok özür dilerim, lütfen beni affet. Yazıyordu.
Duygularım yine karmakarışık olmuştu. Sevgim affet diyodu , gururum sakın affetme.
Ne yapacağımı bilmiyodum ama sanırım aşkım daha ağır bastı :
- Ne yaptınki sanki * Yazdım gerizekalı gibi.
-Çok teşekkür ederim seni gerçekten çok seviyorum. Dedi. Sanki hiç bişey olmamış gibi yine inanmıştım buna. Kendime gelmiştim biraz.Bi gün sonra sabah erkenden mağazaya gidip karşıdaki kafeye oturmuştum. Bi süre sonra buse geldi.

Buse: Yüzün gülmeye başlamış hayırdır ? Dedi gülerek

Devam kardes iyi gidiyon

rezzeerrvvee

Devam panpa

Ben: Büşrayla barıştık *

Böyle deyince yüzü düştü.

Buse: Ciddi değilsin demi ? O kadar salak olamazsın.

Ben: Yoo çok ciddiyim. Dün mesaj attı beni affet diye. Çok seviyorum büşrayı , reddedemedim.

Buse: Cidden tebrik ediyorum seni Deyip birden masadan kalkıp gitti.

Böyle yapmasına biraz şaşırmıştım ama pek umursamadım.

Bi yemek yiyip devam edicem beyler.

Yaz kardes

Sende kendimi gördüm bir an ama ben bu kadar aptal olmadım hiçbir zaman.

Panpa busra seni sevdigi icin oyle diyodur

Haydi bakalım gibiş sokuş yok diyon da birilerinin hayatı gibilecek gibi

Yine herşey çok güzel gidiyor derken birgün büşra işe gelmedi. Mesaj atıyorum cevap yok, arıyorum ama açmıyor. Aynı durumları yine yaşadım. 3 gün geçmişti ama hiç ses seda yok. Buseyle görüştüm

Ben: Büşra nerede haberin varmı ? Ulaşamıyorum dedim.
Buse : Bende ulaşamıyorum. Bende sana soracaktım dedi.

Sustum hiç bişey diyemedim.
Buse: Geçen günkü verdiğim tepkiyi şu an anlamışsındır galiba.
Bende yine ses yok.
Buse: Neyse ya üzülme boşver. dedi gülerek.

Şu an aradan 3 sene geçti. Büşradan hala haber yok :D

Aradan 1 ay geçti ama unutamıyorum.
Bu sırada Busenin bana karşı bişey hissettiğini anladım. Büşrayı unutmam lazımdı. Belki Buseyle bişeyler yaşarsam unuturum diye düşündüm.
Buseyle sık sık görüşmeye başladık. Beraber güzel vakit geçiriyoduk. Gülüp eğleniyoduk ama ona karşı bi hissim yoktu. Arkadaş olarak görüyordum.
Bişeyler hissetmeyi çok isterdim ama yoktu. Yinede teklif edecektim buseye. 1 hafta sonra teklif ettim buseye.
Buse: Büşra ?
Dedi haklı bi şekilde.
Ben: Unuttum ben onu.
Buse: Eminmisin ?
Ben: Emin olmasam sana teklif etmezdim *

Dedim ama yalan söylemiştim. Büşra bir an aklımdan çıkmamıştıki benim. Ne unutması ? Ama yanlış yaptım buseye. Haksızlık ettim. Gerçekten seviyordu galiba beni. Bunları o zaman düşünememiştim ama şimdilerde düşününce çok iyi anlıyorum.

Sardı panpa seri iyi gidiyorsun devam

Reztakoz

Busede dünden razıymış zaten. Kabul etmişti.
Bu arada mağazada 3 ayımı doldurmuştum. işten çıkacaktım artık. Dershaneye kayıt yaptıracaktım. Hedeflerim vardı. Onlara ulaşmam lazımdı ama büşra aklımdayken nasıl olacaktı bu bilmiyordum. Bir defa elini bile tutamamıştımki hiç. Ne ara bu kadar bağlanmıştım ? Belki de daha ilk olduğu içindir bilemiyorum.

Dershaneye kayıt yaptırmıştım. Buse okumuyordu. Çalışmaya devam ediyordu.

Maddi sıkıntılarım iyice artmıştı o aralar. Dershaneye giderken para gitmesin diye otobüse bile binmiyordum. Her gün 1 saatlik yol yürüyerek gidiyordum dershaneye. Zaten genelde sadece öğle yemeği param olurdu.

Sabah 08:00 da dersim başlardı. Ders bitince kütüphaneye geçip ders çalışırdım. Busenin işten çıkma saatine kadar çalışıp sonrada Busenin yanına giderdim . Onu hergün mağazadan alırdım ve biraz gezerdik. Ordanda yürüyerek evine bırakırdım.