Patron geldi. Sakallı ve motorcu montu olan uzunsaçlı kel birisiydi. Yani arka tarafta çıkan saçlarını uzatmıştı. Ben bunu döverim hissi uyanalı çok olmamıştı. Yanına gitmeye cesaretim olmadı. Diğer garsonlardan birisi illa beni gösterir diye düşündüm. Evet tam bu sırada bana döndü ve bir masayı işaret etti. Soluk soluğaydı ve konuşmak için zaman istedi. Bir bardak suyunu aldı ve içmeye başladı. Yarısına kadar içti. Sonra masaya bıraktı. Yüzüğü allı morlu bir şeydi. Biraz muallakye benzemeye çalışıyordu ama yine de siz bilirsiniz o tipleri. Yaramaz çocuklar gibi annesinin malzemelerini kullanmıştı.

"Daha önce deneyimin var mı?" dedi
"Elbette var" dedim
"Nerede çalıştın?" dedi
"dream cafede sıradan bir irish pub'da" dedim. Deneyimli sansın diye ikincisini sallamıştım.
"Tamam. Pekala cafeyi beğendin mi?" dedi.

Kafeye şöyle bi göz attım. Berkin elvan, ali ismail korkmaz ve bir çok kişinin fotoğrafı vardı. Che guaverasından maosuna kadar. Duvarda sovyet bayrağı vardı.

"Evet, çok güzel olmuş" dedim. Güzel mi olmuştu. Şişirilmiş egosunu daha fazla şişirmekle mi kalmıştım. Bilemiyorum
"Yarın gel başla" dedi.