Kasabın kapısından girdim içeriye, SELAMUN ALEYKUM'dedim.
-
Kasabın sahibinin ismi, Zeki bu arada beyler.
-
Zeki: Aleykum Selam, buyur koçum?
-
Kasap beni tanıyordu, çünkü arada annem kasaba yolladığında oraya gidiyordum amk. Yüz aşinalığımız var yani.
-
Ben: Abi Usta (tantunici) beni buraya yolladı, elaman arıyormuşsunuz. Hatta aradı seni az önce.
-
Zeki: Evet, evet. Sensin dimi çalışmak istiyen?
-
Ben: Evet abi
-
Biraz bekle geliyorum dedi, 2-3 dakka sonra geldi. Tabure çekip otur dedi, oturdum.
-
Zeki: Adın ne?
-
Ben: Kutsal
-
Zeki: Bak Kutsalcım, bu iş öyle göründüğü gibi kolay değil. Tecrüben var mı hiç?
-
Ben: Yok abi
-
Zeki: Tamam. Bak dediğim gibi bu iş öyle göründüğü gibi kolay değil, et-tavuk doğrama yok sadece. Eğer sen dayanabilirsen bu işe, seni çekirdekten yetiştiririm. Usta olursun yanımda.
-
Ben:.. (kendi kendime, ne yapcaz amk altı üstü kasaplık.) Biliyorum abi
-
Zeki: Müşteriler gelecek onlarla ilgileneceksin, ben olmadığım zaman dükkanı çekip çevireceksin. Normalde oğlum bana yardım ediyordu, onuda köye gönderdim. işim çıkıyor dükkanı kapatmak zorunda kalıyorum (bin at yarışı oynamaya gidiyor ondan öyle amk.) iş yorucu, bak buraya kaç tane elaman aldım senin gibi yetiştirmelik hepsi, 1 hafta kaldı ya da kalmadı kaçtı gitti. Eğer sende böyle bir şey yapacaksan, şimdiden söyle.
-
Ben: Abi ben işten kaçmam, ama saatler ne? Birde ne kadar alacam?
-
Zeki: Sabah 8.30 gelirsin, 9'da açmış oluruz. Akşam saat 8-9-10, belli olmaz yoğunluğa göre. Para aylık 800 verecem. Haftalık olarak alırsın. Pazar günleri ben açık kalıyorum, sen gelmiyorsun. Yoğun olursak, çağırabilirim ama.
-
Ben: Tamam abicim.
-
Biraz daha konuşup anlaştık, normalde 800 liraya yapılmazdı amk bu iş, sigorta falanda yok. Gerçi sigorata gibimde değil, çalışmamda etken olanlar hem mahallenin içi eve yakın. Yol parası vermem, kafamda bir meşguliyet olur. Geçiçi çalışacam yani. Hemde evle fazla muhattap olmam diyip, ertesi sabah işe başladım.