* SON ENTRY *
-
Arkadaşlar daha olanları anlatacaktım, yalnız ruh halim değişiyor.. Kötü hissediyorum kendimi neyse. Direk hikayenin sonuna gelmek istiyorum, o kadar okuyup benimle derdimi paylaşan ve destek olanlara ayrı bir teşekkür ederim.. Birilerinin inanıp inanması umrumda değildi, sadece yazmak istedim ve yazdım.. Başlığın ismini bilerek böyle yazdım, komşu kızına verdiğim ayar gibi ayar derken aslında hayattan ve komşu kızından yediğim bir ayar.. Yani kısaca beni hiç eden bir ayar yedim.. Ayar bekleyen yazarlara istediği ayarıda belki bu son entrymde bulurlar...
---

Buraya SON yazdığım için, çoğu şeyi atlayarak sizin anlayabileceğiniz bir şekilde yazacam.. Mustafa'yı soranlar, Mustafa hala cezaevinde, ailesi dosyasını yargıtaya gönderdi tekrardan bir mahkeme olması için.. Red kararı çıktı. Anlayacağınız Mustafa hala yatıyor içerde..
-
Abim, okulunu bitirdi. Babamında desteğiyle, kendi işini kurdu.
-
Annemle, babam hala aynı, iyi anlaşıyorlar.
---
Neyse,
Hepiniz biliyorsunuz, başından beridir ne kadar boş takıldığımı size anlattım.. Arada sırada amelelik işlere gider, kendi günümü kurtarırdım. Meryem'le ilişkimiz hep ileriye gitti, her geçen gün aşkımız dahada büyümüştü. Yalnız arada bir sorun vardı, ben herkesin gözünde bir tak yapmayan sadece askerliğinin gelmesini bekleyen bir serseri, ameleydim. Meryem'de bundan çok rahatsız oluyordu, benim boş boş durmamı ve günü birlik işlere giderek ezilmemi istemiyordu. Üniversite sınavlarıma girip, bir okul kazanmamı istedi.. içimde bir okul okuma aşkı yoktu, ben daha farklı hayaller kuruyordum. Daha farklı planlarım vardı, bu yüzden Meryem'le çok tartıştık.. Ben yok dedikce bu konuda, o da çok üzülüp kırılıyordu.. Onun kırıldığını anlayabiliyordum, üzüldüğünüde.. En sonunda, Meryem'in dediğine geldim. Sınavlara hazırlandım, dershaneye dahi yazıldım.. Bizimkilerin desteğini aldım baya bi. Artık uğraşlarım değişmişti, ve gerçekten Meryem'le ikimiz için iyi bir gelecek düşünebiliyordum.

Bunlar olurken Meryem'le ailelerimize söyledik açık açık.. ilk başlarda Meryem'in ailesi çok sıcak bakmadı, bizimkilerde çok sıcak bakmadı. Çünkü ikimizin elinde hiçbir şey yok.. Bir süre ikna çabaları oldu, ailemizi ikna etmeye çalıştık.. Biraz zaman sonrasında, Meryem artık benim sevgilim değildi.. Nişanlımdı. Hedefimiz ikimizde aynı şehirde bir okul kazanmak, okulu bitirdikten sonra evlenmekti.

Ama olmadı beyler, ben canımı. Ciğerlerimden birini kaybettim..

https://www.youtube.com/watch?v=j3OPOYG6XIQ

Bunuda karalayıp atıyorum.
http://www.imgim.com/8413incis8086447.jpg

Gerçek ismi, Meryem değildi. Onun sadece göbek adıydı.

Koşarak çıktım dama. Meryem gölge tarafa geçmiş, çinko altı. Yanına gittim.
-
Meryem: Kutsal fazla durmuyacağım. Sadece seninle konuşmak için geldim..
-
Ben: Dinliyorum.
-
Meryem: Dün seni kırdıysam özür dilerim, buna alışamadım Kutsal.
-
Ben: Neye alışamadın? Alışılacak ne var burada?
-
Meryem: O kadar yıldır arkadaşız, ailelerimizde öyle. Sen beni sevmeseydin, ben sana gelip böyle bir şey deseydim sende garipsemez miydin?
-
Ben: Hayır.
-
Meryem: Sevdiğin için böyle diyorsun.
-
Ben: Meryem, sen benim kardeşim misin? Akrabam falan mısın? Niye sana bu kadar imkansız geliyor anlamadım. Sen kendin dedin daha dün, normaldir diye.
-
Meryem: Ne bileyim Kutsal, olmaz ya. Ne olur sevme beni..
-
Ben: Kimi seveyim?
-
Meryem: Git bul başka birini. Sevecek insan çok.
-
Ben: Banane onlardan!?
-
Meryem: KUTSAL!
-
Ben: Efendim?
-
Meryem: Ne olur ısrar etme.
-
Ben: Meryem, sen beni salak mı sanıyorsun, beni burada sevmesen şimdiye burada durmazdın.
-
Meryem: Kutsal, Boşver gitsin!
-
Bir şey demedim, o da sustu. Kollarını kavuşturmuş, ayağını ritim tutturur gibi yere vuruyordu. Ben ona bakıyorum, o havaya bakıyor.
-
Ben: Meryem, benimle daha göz göze gelemiyorsun?
-
Meryem: içim sıkılıyor..
-
Biraz daha sustum, o hala kafasını çevririyor sağa sola. Bende artık sabır kalmadı beyler. Dudaklarına baktıkça içim gidiyor, bi gözlerine bakıyorum bi dudaklarına. Daha doğrusu gözlerine bakamıyorum sürekli kaçırıyor benden gözlerini.

Dayanamayıp en sonunda yapıştım dudaklarına Meryem'in, hemen beni ittirdi. Şok olup bana baka kaldı Meryem. Ulan heyecandan titriyorum, 5-6 saniyeliğine de olsa onun dudaklarından öpmek, dünyada hiç bir şeye değişmeyeceğim şeylerden biriydi amk.

Meryem hala bana bakıyor ağzı açık. Gülümsedim, Meryem'e bakıp. Meryem, eliyle dudaklarını sildi. Saçımdan tutup;

NAPIYOSUN GERiZEKALI???' diyip, hızlı hızlı indi aşağıya.
-
Bende hemen arkasından takip etmeye başladım, Meryem, Meryem diye sesleniyorum. Hiç bana bakmıyor bile. Peşinden koşturuyor. Ulan koştum arkasından, bir yandan korkuyorum, bir yandan heyecanlıyım. Bir yandan Mutluyum, duygu patlaması yaşıyorum amk. Yakaladım Meryem'i;

Dur, özür dilerim Meryem. Bir'anda oldu.
-
Meryem'in gözleri dolmuş, ağladı ağlayacak; Gider misin Kutsal? Yalvarırım git..'dedi.
-
Ben: Meryem, lütfen böyle yapma.
-
Meryem: GEBER!
-
Ben: Mer-yeemmm!
-
Meryem: Kutsal lütfen git, dershaneye gidecem.
-
Ben: Seni böyle bırakmam.
-
Meryem: Ya Kutsal git, şimdi seninle hiç konuşmak istemiyorum. N'olur git.
-
Ben: Gitsem ne değişecek?
-
Meryem sinirlenip bana bir yumruk attı. Tabi yumruk denirse, o da koluma. En sonunda bıraktım peşini, kendine gelince beni ara dedim. Ama telefonum yok ki onda amk. Niye dediysem, o'an ki hislerle tabi. Ağlayarak gitti, içim bir yandan parçalanıyor o ağlıyor diye, bir yandan çok mutluyum onu öpebildim diye. Bir yandan da kendimi sorguluyorum, sapık mıyım lan ben? diye. Yüzümde ki aptal bir sırıtışıda unutmamak lazım, bu gibi durumları bir tek Mustafa'yla paylaşırım. Onun yanına doğru gittim.