Ortamda oluşan o sessizlikten başka hiçbirşey hatırlamıyorum.
Selini alıp bir kavonozun içinde saklamak istedim o an.
Kimse dokunsun istemedim.
Nebilim kokusunu bir daha duyamicaktım.
Birdaha bana o gözlerke bakmicaktı.
işten çıkıp eve geldiğimde boynuma atlayıp

-Oo çalışkan kocam işten gelmiş
Diyemicekti.

O rezalet sahanda yumurtasını artık yiyemicektim.
Dudakları dudaklarıma deymicekti.
O pamuk şeker yerkenki o tatlı hareketleri, gülüşü artık yoktu.
Selin yoktu.
Hayat benim için yoktu.
Yaşayan bir et parçasıydım artık.
Nefes alıp veren, aldığı her nefesdede sevdiğine yaklaşan bir et parçası. Daha fazlası değil.

Selinin öldüğünü duyunca mehmet, cengiz onur filan hepsi başıma toplandı. teselli etmek için belkide. Hangi sihirli söz onu bana geri getirebilirdiki?

Bu esnada eşimin canına kıyan hilmide sığınağın kapısını açıp kaçmıştı.

Selin ölmeden 10 dakika önce-

Selin:türkçe kalk Hilmi silahı aldı emreye doğru yürü gidiyo
-Hıaaıı tamam
Selin:türkçe kalk

Hilmi emreyi vurucakken Selin hilminin üstüne atladı. Hilmi tek bir hamleyle Selini üstünden attı. Ayağa kalkıp Seline elindeki silahla tek bir el ateş etti. Emreye dönüp onu vurucakken onur hilminin üzerine atladı ve boğuşmaya başladılar.