Orada öyle oturduk. Damla dedim bir süre sonra. "Neden ağlıyordun ? " Cevap gelmedi. Onu germek istemiyordum. Ağlamaya başladı. Kendime küfürler etmeye başladım. Yine birini üzmek istemiyordum. "Nerede oturuyorsun eve zütüreyim seni istersen" dedim. "Abim" diye başladı, "2 gün önce abim öldü. Tek ailem. Babam 2 yıl önce öldü. O zamandan beri bana abim bakıyordu. Şimdi ise yapayalnızım. " . Sustum. Zaten konuştukça onu daha da üzecektim. Ayağa kalktım "istersen bize gelebilirsin. istediğin zaman da seni evine bırakırım" dedim. "Olur" dedi. Ayağa kalktık ve eve doğru yürümeye başladık.