- Bu sefer de geç uyumuşsun?
+ Evet denebilir
- Erkenden uyanmaktan daha mı iyidir bilinmez? Gerçi sebep ayniyken farketmez ki. Mocha, gözlerinden anladığım kadarıyla bir ikilem var içinde. Bunu diline dök. Kalmasın içinde. Bu seni daha mutlu eder. Daha ne kadar içinde yaşayacaksın acılarını?
+ Sessizlikten sıkılacağını hiç sanmazdim oysa. Sahi o kadar mı tak etti. Ben senin bu kadar sessizliğini sevmişken?
- Bunu bana mı diyorsun? Gözlerin bu kadar haykırıyorken hangi sessizlikten bahsediyorsun?

Gözlerimin haykırdığı Elife olan duygularımdan başka bir şey değildi. Haklıydı pek tabi ama neredeyse benden bir tercih yapmamı isteyecekti. Buna gönlü yeter miydi acaba? Yetseydi eğer benim istikametim ne üzre olacaktı? Hiç yapmadığım bir şey yaptım sonra. Kendimde hiç şahit olmadığım bir şey. Hep gözlerle anlatmak istediğim bir şey. Sanki diğer türlüsünün büyüyü bozacağını sandığım bir şey.

'Seni seviyorum.'