/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +4
    Hizmetçi yerini unuttuğunda Elif beğenmedi. "Anne , ne söyledin ? ". Tırnağını derine itti.
    Annem boğazını temizledi. "Üzgünüm Elif ,. Ben Uras'ı kastetmiştim. Sadece görmek için gelmiştim."
    Elif "Kardeşim." dedi. "Evet tabiki. Kardeşinin bana ihtiyacı olup olmadığına bakmak için geldim."
    Hande tırnağını kaldırdığında Uras ağlamaya devam etti."Ezik bir bebek gibi altındaki bezi değiştirmesine ihtiyacı var.". Kız tekrardan aydınlandı. "Ellerimi yıkayım. Ardından babam beni doktora zütürsün. "
    Annem banyodaydı. Ellerini yıkadı. Kız aynaya baktığında tekrar 40 yıl sonraki yansımasını gördü."Defol." Aynaya baktı çığlık attı. Görüntü kayboldu.
    Babam doktora zütürdü. Pek fazla konuşmadı. Bu iyiydi. Elif arabadayken okulda sesinin nasıl güzel olacağını düşünüp heyecanlayordu. Ofise vardıklarında babasını yanağından öptü. Babası sadece biraz irkildi.
    Ofisin içine doğru yürüdü. Masanın arkasında 2 kadın oturuyordu.Ürkütücü görünüyorlardı.
    Hande şarkı söyler gibi doktoru görmeliyim dedi.
    Kadın gözlerine bakara randevunuz yok dedi. Sesi tatlı fakat düzdü.
    "Randevuya ihtiyacım yok , doktoru görmeliyim." Hande karanlığın tekrardan büyüdüğünü hissediyordu. Elif sarışın kadının önüne baktı. Artık ondan çok daha iyi düşünüyorlardı.
    "Ben bir anne değilim. Ben küçük bir kızım."Elif sıkıca tutuğu yumruğunu aniden bıraktı. Hande güneş gibi gülümsemesiyle geri döndü.
    Masanın arkasındaki kadınlar birbirine baktı. Birisi yavaş bir gülümsemeyle ona döndü. "Doktor Sönmez'den randevu alacağım. Adın ne küçük kız ?" Küçük kız kelimesi diline bozuk süt deymiş gibi hissettirdi. "Hande"
    Hande doktordan randevu alabilmek için yarım saat beklemek zorunda kaldı. Doktoru özel muayene odasına zütürmüştü. Doktoru uzun boylu ve daha yakışıklı düşündü. Ama büyük bir çalışma masasındaki küçük bir adamdı.
    "Senin için ne yapabilirim?"
    Hande , Elif'in karanlığının geldiğini hissetti. Elif derin bir nedef aldı. "Sesimin daha genç hale gelmesine ihtiyacım var." "Neden ? " . Doktorun sesine hiçbir etkisi olmadı. Doktor masasındaki kağıtlara baktı fakat hiçbirşey yazmıyordu. Hande cevaplamaya çalıştı fakat Elif onu aşağıya itti. "Mutlu bir çocukluğum vardı doktor. Ailem beni seviyordu. Bana herşeyi verdiler. Ben küçükken öldüler."
    "Nasıl öldüler? " . Doktor Sönmez gerçekten ilgilenmiş gözüküyordu.
    Hande patlama yüzünden dedi. " Kazaydı." Ne olduğunu bilmiyorum. Ben sadece babamın silahıyla oynuyordum ve ..
    "Yeter". Elif boğazına elini koydu. Onlar öldükten sonra artık hiçbirşey mutlu olmadı.O mutlu zamanlara geri dönmek istiyorum. Uras'ın kredi kartını çıkardı. Karşılığı neyse ödemek istiyorum. Kocamın sınırsız bir güven fonu var.
    Doktor Sönmez kartı elinden aldı ve yavaşça okumaya başladı. "Kaç yaşında ki gibi bir ses istiyorsunuz Bayan Yılmaz ? "
    Elif bırakıp gitti ve Hande'ye o köpüren ışık geri geldi."9 yaşındayım. 9 yaşındaki sesimi istiyorum. "
    Doktor Sönmez ilk kez gülümsedi " tamam Hande" . Ses tellerini basitçe traşlamamız gerekiyor. Kocan ses tellerindeki değişimi umursayacak mı ?
    Hande güldü. " Annem ve babam için ödeme yapıyorum."
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster