1 kasım 1918

sisli hafif yağmurlu bir istanbul gecesi.

sis bütün ürkütücülüğü ve kasveti ile bir örtü gibi çökmüştü bu güzel şehire. saatler gece yarısını çoktan geçmiş insanlar sokaklardan el etek çekmişti. istanbul yüzyıllardan beri olduğu gibi derin komalık bir uykudaydı.

alman askeri demiryolları kurmay başkanlığına ait küçük bir yat, topkapı sarayının marmara denizine bakan ucunda ki deniz fenerinin önüne geldiğinde ışıklarını söndürüp boğaz'a girdi.
şehr'i istanbul'un en ihtişamlı dönemlerinde devlet-i aliyye osmaniyye'ye ev sahipliği yapmış olan topkapı sarayı bu alaman yatını bi çare izleyerek gözünün önünden geçmesini izlemekle yetindi.

alman yatı, önce sirkeci iskelesine uğradılar, alman subayı kıyaya yanaşır yanaşmaz kendilerini bekleyen sivil giyinimli kişiyi hemen yata binmeleri için işaret verdi. kendisini geçirmek için gelen yakınlarıyla son kez vedalaşarak tahta bavulunu alıp yata hızlı adımlarla yüreyek içeri girdi.

ilk misafirini alan yat ardından karaköy, sonrasında üsküdar ve kuzguncuk sahillerine uğradıktan sonra son misafirini almak için ortaköy'e yanaştı. ağır misafini karşılamanın heyacanı içerisinde olan iki alman subay hemen yattan karaya atlayarak misafiri beklemeye koyuldu.
kısa bir süre sonra beklenen yolcu yanında ki bir grupla limana geldi. alman askerler osmanlı'nın son harbiye nazırını büyük bir istekle selamladılar ve yata buyur ettiler.