Ahırdan epey bir uzaklaşınca, Şermin, "Nasıl, hoşuna gitti mi At'a binmek?" diye sordu. "Evet, çok güzel!" dedim. Bu arada da mayomun içinde sertleşmiş yarağım da Şermin'in zütüne iyice yaslanıyordu. At'ın her attığı adımda, Şermin'in zütü de ritmik şekilde yarağıma sürtünerek, bir yükselip bir iniyordu. At'la geze geze, arazinin en sonuna, dolayısıyla Zümrüt'le gibiştiğimiz kulübenin yakınına geldik. Şermin, "Ben susadım, şurda bir çeşme var, hadi inelim!" dedi. indik, ama ben mayomun önündeki kabarıklığı gizleyemiyordum. Bu Şermin'in de gözünden kaçmadı, önüme bakarak gülümsedi. At'ın yularını ağacın dalına bağladı ve çeşmenin önünde domalarak su içmeye başladı. Yine amcığı arkadan Şeftali gibi çıkmıştı. Manzarayı görünce mayomun içinde yarağım Kalp gibi atmaya başladı. Şermin suyunu içip döndüğünde, yine önüme bakarak, "Beni gibmek istiyorsun, öyle değil mi?" diye sordu.

Hem de çok istiyordum onu gibmeyi, ama Pgibopat olduğunu düşündüğümden, başıma iş almaktan da çekiniyordum. Onun için, "Yok hayır, istemiyorum!" dedim. Şermin, "Yalan söylüyorsun! istemiyorsan gibin niye kalktı ozaman? Babamdan çekiniyorsun, öyle değil mi?" dedi ve yanıma gelip mayomun üstünden yarağımı avuçladı. Dediği doğruydu, meselenin bir de Muharrem boyutu vardı. Muharrem her önüne gelen karıya kıza sarkan bir adamdı, ama bana karşı çok samimi, içten ve babacan davranıyordu, bana güveniyordu. Bunu suistimal etmem doğru olmazdı. Üstelik Zeynebin evlenme durumunu da tehlikeye sokabilirdim. Şermin'in yarağımı avuçlayan elini tutup, nazikçe çekerek, "Sen gibimin kalktığına bakma, o her gördüğüne kalkar böyle!" dedim.