Öpüşmemiz bittikten sonra, bidonlardaki sularla temizlendik. Mayo ve bikinileri giydik. Şermin belime sarılarak, çıktık kulübeden. O anda sanki kaçıp gidecekmişim gibi korkuyordu. Geri dönüşte At'a ilk ben bindim, Şermin de arkama bindi, sarıldı bana. Okadar sıkı sarılıyordu ki, aklıma Muharrem geldi. Şimdi bu kız babasının yanında falan da bana sarılmaya kalkarsa, ayıkla pirincin taşını! Onu uyarmak zorunda kaldım, "Sakın babanın yanında falan birşey belli etme!" dedim. "Sen beni salak mı sanıyorsun? Merak etme, açık vermem aşkım!" dedi.

Ahıra varıp, At'ın yularını ve battaniyesini çıkardıktan sonra, havuza gittik. Mürüvet çocuğu emzirip, uyutmuş ve elbiselerini giyinip gelmişti. Muharrem'le Pergolanın altında oturmuşlar, samimi şekilde birşeyler konuşuyorlardı. Zeynep ortalıkta yoktu. Biz selam vererek yanlarına yaklaştığımızda konuşmayı kestiler. Muharrem, "Gelin oturun!" deyip, Zümrüt'e seslendi bize soğuk meşrubat getirmesi için. Sonra da, "At gezintiniz nasıl geçti?" diye sordu. Şermin birşey demezken, ben, "Güzeldi de, Zeynep nerede?" dedim. Muharrem'den önce Mürüvet cevap verdi soruma, "Duş alıp üzerini değiştirmeye gitti!" dedi. Mürüvet gözlerime bakmamıştı bunu derken. O anda ne olduğunu bilmesem de, ortada birşeylerin döndüğünü hissediyordum.