Kalktım ve abinin yanına gitmeye karar verdim .oturduğum masadan kalkıp abinin yanına gittim. ilk başta abi şaşırmıştı ama garip bir şekilde oturma izni aldığımda sanki hazırda bekliyormuş gibi izin verdi. Şaşırmıştım ama bozuntuya vermedim abiyle selamlaştım. Ne yapacağım ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ama abinin 'Nasılsın kardeşim?' Demesiyle sanki omzumdan yük kalkmıştı. Abiye iyiyim dedikten sonra 'sen nasılsın abi yanına geldim sorun olmaz umarım arkadaşlar sigara içiyor' falan bişeyler salladım.. Abinin 'bu hayatta iyi olmak mucize ama Allah a şükür iyiyim kardeşim' dedi. Ama iyiyim derkenki burukluğu o ses tonu hala gözümün önüne geliyor. Ama evet doğru söylüyordu onu dinledikten sonra bu hayat karşısında iyi olmak gerçekten mucizeydi...