..okul yalan oldu yine ertesi gün tabi...

öğlene doğru uyandım, biricik sevgilim uyuyor daha..eh..dün gece biraz zor uyku gördü gözleri biliyorum.. kolay değildi, yabancı bir yatakta, yabancı bir adamla uyumak.. belki de sabaha kadar indiremedi göz kapakları, sonunda yenik düştüler yorgunlukla..

uyandırmaya korksam da, dayanamayıp bir öpücük kondurdum dudaklarıyla yanaklarının birleştiği tatlı çukura..

uyuyan suretine baktım ayakta... o kadar güzel ki..sanki bir melek var yatağımda..

huzur ve mutlulukla iç çekip banyoya yöneldim... soğuk su mahmurluğumu aldı biraz, oradan mutfağa geçtim..

kahvaltıların en güzelini hazırlayacağım ona bu sabah..(ya da öğlen mi demeli (: )

yatakta, bir kısmını zorla ağzına yedirdiğim, gülmekten arada boğulma tehlikesi atlattığımız çocuksu neşelere gark olan bir kahvaltı,

sonra onun dersi kaçırdığı için yalandan hayıflanması, benim ona "tembel kötü arkadaş" gamsızlığıyla söylediğim sözde teselli cümleleri,

ama hep gülen yüzlerimiz var bir de tabi..

akşamüstüne kadar kaldı benimle, güle öpüşe zaman geçirdik laptobun başında, eh..artık o ilk barajı aşmış, zinciri koparmış olduğumuzdan, bizim için su içmek kadar doğal ve bir o kadar da hayati, ekgibliğine karşı konamaz hale gelmişti öpüşmek, dokunmak birbirimize.. öyle bir şey ki..bırak dakikaları, saatlerce bile teninde kalsa dudaklarım, daha ayrılır ayrılmaz özlüyor, hasretle yanmaya başlıyor,

sanki sudan çıkmış bir balık gibi..

balığın suya muhtaç olduğu gibi muhtaç benim de ellerim onun tenine.. dudaklarım dudaklarına..

yurduna zütürüp bıraktım, kendim giderim diye itiraz etse de, ben onu fazladan göreceğim her saniyenin kar olduğunu, hem de biraz dolaşmış olacağımı söyleyip ısrarla, ikna ettim onu..

sarılmalarımız bitmedi yine yurdunun önünde..

el sallayarak binasına girip, gözden kaybolduğunda, bir hüzün, hasret çöktü içime... ekgib hissettim kendimi yine birden bire..

buse..

resmen bağımlıyım sana.. eroin, kokain.. hepsi yalan... sevdiceğin varlığı, yakınlığıdır aslolan..en büyük uyuşturucu, en amansız bağımlılık:
sevgilinin gözleri, size dokunan elleri..

evime döndüm..

mutfakta tolgayla karşılaştım..o da okuldan henüz dönmüş belli ki, gittim, "gel kardeşim" dedim, sarıldım buna da..

"hehe.. noldu lan (: "

"içimden geldi be aga"

"vay amk..(:... içmeye gidelim mi lan bu akşam? sen söylemeden ben söyleyeyim :p"

güldüm,

"öyle bir niyetim yoktu ama, olabilir, her türlü ;)"

"keranacılara da söyleyelim, gelen gelsin.."

"olur, fark etmez (:"

gece, bizim pub da, her zamanki masalarımızdan birinde beşimiz oturup demlenirken, birbirimize, birlikteliklerimize ve bizi bir araya getiren kaderimize kadeh kaldırdık..

hepimiz biliyoruz.. şanslı adamlardık..

"bir gün ömeri de çağıralım, klarneti getirsin.. manyak olur ha (:"

"ne çalıyorrr be muallak... " dedi tolga gevrek gevrek..

"aynen.. zaten çok severim ben klarneti, bir de iyi çalan oldu mu..sabaha kadar çalsa yeter demem.."

"çağıralım gelsin aga yeaa" dedi alper

"geç oldu artık, başka zaman planlarız, ayıp olur çocuğa, çingene darbukacısı getirir gibi (:"

öyle mi olur?..

2 saat sonra, saat gecenin on iki buçuğunda, kordonda çimenlere devrilmiş, beş, altı, yedi değil, belki 15 kişi, ömer çalıyor.. nuriş çalıyor, bizim bütün tayfa, nilayı da, busesi de, ilkayı, cansusu, berili de dinliyor, gülüyor, konuşuyor, eşlik ediyor..

yarın okulunuz yok mu sizin bre deliler?..

herkes birbirine sarılmış,

sanki yarını çok da umursuyor..

ard arda yaşadığım, hayatımın o güne kadarki en güzel iki gecesi..

e, hep böyle sürse ya?..devam edemez mi?..bu şekilde?... niye?..

o zaman, zamanı durduralım madem?..hep bu gece kalsın, bozuk plak gibi, çalsın dursun erene kadar kıyamete...

gözlerimi yıldızlara kaldırdım..

martın tehlikeli havası kalın giysilerimizi yoklayıp bir gedik ararken.. berrak gök yüzündeki yıldızlara baktım.. göz kırptık birbirimize..

söyleyin yıldızlar?

gerçek mi hayatım?

ve, daha ne kadar sürecek böyle?..

sonsuza kadar diye anlaşsak? olmaz mı?...
bu gece erken geldim, erken de bitirmiş olayım, gececilere sürpriz olsun (:

eh panpalar.. görüyorsunuz işte.. aşk.. aşıklar.. dostluklar..

zorlu hayat savaşında, koruması, kazanmasından daha da zorlu olan manevi ganimetler..

koruması, kazanmaktan daha zor..

çok zor..

zirveye çıktıktan sonrası gibi... zirvede tutunmaya çabalamak gibi..

en ufak bir ters rüzgarda, hiç yoktan bir çığ meydana gelip, alıp zütüredebilir her şeyinizi..

şimdi soru şu,

öyle bir rüzgar esecek mi benim hayatıma?

öyle bir çığın altında kalacak mı sevdiklerim, sevgilerim..

ve,

neleri zütürebilicek benim yaşantımdan?..

mutluluklar var.. acılar var..

geceler var.. gündüzler var..

tatlısı da var, acısı da var..

her şeyin bir zıddı var bu dünya da..

allah ağzımızın tadını bozmasın, üzerimizden güneş ekgib olmasın.. acılar uzak olsun hayatlarımızdan..

zor yoksa..

çok zor savaşmak hayatla... dileyelim de, kader, hep bizim saflarımızda olsun..

hepinize iyi geceler, mutluluklarınız daim olsun..