bu da böyle bir anımdır

beyler ve bayanlar. merdivenden kayanlar. yıllar yılları eskitmiş, ortaokul, lise, öss derken hayallerimi süsleyen üniversitenin pgiboloji bölümüne yerleşememiş, teselli ödülü olarak başka bir üniversitenin pdr bölümüne yerleşmiştim. patoloji, kişilik kuramları, davranış bozuklukları vs hangi ders çıksa gelişine voleyi çakıyordum. en nihayetinde insanın pgibolojisini giben dersler bitmiş, 4.sınıfa gelmiş, teorik bilgileri ve taktikleri almış, ilk avı için yollarda hafif semptomlu vakalar arıyordum. semptomu geçtim annesiyle bulaşıkları yıkama konusunda tersliğe düşmüş ve bu ara hassaslaşmış birilerine bile razıydım. girmediğim kafe, bakmadığım sınıf, ilan vermediğim direk kalmamış, tuvaletlerin kapılarını düşünecek duruma gelmiştim. velhasıl bulamadım. artık pes etmiştim. danışma yaptığıma dair ses kaydını vermek için sadece 12 saatim kalmıştı. giberim danışmasını diye söylene söylene evin içinde dolanırken olayı yaran olaylar yapan kapı zili nihayet çaldı. \\\"buldum buldum\\\" diye kız arkadaş girdi içeri. dıbına koduğumun sanki yer çekimini buldu.
-bak dinle olum, simdi senin bu danışmada görüntü kaydı olmasa da olur değil mi?
+evet..
- hıh işte bi odayı boşaltalım ses yankı yapar al sana danışma odası, ee danışan da ben olurum.
+vay mk nasıl düşünemedim bunu. çok aptalım.
\\\"ulan bu kız deli olmaya deli hazır elinde vaka da var incele işte\\\" diye düşünüp gece gece odadaki eşyaları dışarıya çıkarmaya başladık. dolaptı, bazaydı derken odayı komple boşalttık. danışma ortdıbını sonunda yaratmıştık. karşılıklı sandalyeleri çektik, ses kaydını açtık, 40 dakika sürecek ses kaydını 3 saatte çektik ama sonunda oldu. bitmişti, bu kadardı işte. başarmıştık. mutluydum. terapi dediğin böyle olurdu.
-bundan sonrasını kısa geçmek istiyorum.
sabah kalkıp iyi bir iş çıkarmamın verdiği sevinçle sırıta sırıta okula gittim. ders hocası tek tek ses kayıtlarını dinleyip analiz ediyor. neyse sıra bana geldi açtı dinliyor bende hemen dibindeyim. bizim kızın her söylediği duygu durumuna yapıştırdığım cevaplardan sonra gururla hocanın suratına bakarak gerçek bir pgibolog olduğumu düşünürken yanılmıyorsam 37. dakikalarda \\\'\\\'aşkım yeaa gene olmadı\\\'\\\' diye bir ses geldi. hoca dondu, ben dondum, sınıf dondu kainat durdu o an. kulaklarımda o ses yankılanıyor mk. mini minnacık hoparlörlerden çıkan ses, kulaklarımda belediye hoparlörlerden 75 hektarlık üniversitenin tüm sınırlarını sese boğmuş gibiydi. daha fazla devam edemicem.

edit: bu dersten dolayı üniversiteyi uzatmalı bitirdim.