5-10 Dakika boyunca slogan atıyorduk. Bir slogan bitiyor diğeri arkadan yükseliyordu, Hırsızlardan Hesabı Komünistler Soracak, Yağma Yok Sosyalizm Var, Gençliğin Ateşi Sermayeyi Yakacak Sloganlarını atmıştık, aramızda Dev-Lis'lilerde vardı onlar da arada sessizlik olunca Biz biz biz Dev-Lislileriz Liselerde Faşizmi Yok Edeceğiz sloganıyla giriyordu. Onlara TKP'li Hikmetlerde eşlik edince ilkerle bende bağırıyorduk. işin komik yanı bütün bunları yaparken ilker ile ben tek bir Marx kitabı bile okumamıştık...
Yumruklar havada sloganlar atarken siren ışıkları okul kapısının önünde yanıyordu, koluma dazlak saçlı aşırı beyaz tenli bir çocuk girdi (sanırım bir tür deri hastalığı vardı) okuldaki temizlik emekçileri ve kapının yanına güvenlik diye koyulan saçlarına ak düşmüş Kemal Abi bizi izlerken polis apar topar içeri girip bizi yaka paça dağıttılar. Hikmet ve yaklaşık 15 kişi polise direnmeye başlayınca polis bizden yaşça büyük bir çocuğu jopladı. ilker ile ben bunu görünce kesildik kaldık zaten hiç bir şekilde müdahele edemedik. Polis jopladığı çocuğu sürükleye sürükleye ekip arabasına zütürürken çocuk hala slogan atmaya devam ediyordu, slogan ise belki de hayatım boyunca en fazla duyacağım slogan olacak olan Türkiye solunda efsaneleşmiş Faşizme Karşı Omuz Omuza sloganıydı...
Daha sonra öğrendiğimize göre müdür bizlerin örgütlü gücüne karşı polisi kullanmıştı. işte ilk o gün polislerin sesini çıkartan halka karşı ne gibi bir misyon aldığını, bu misyonu kimler tarafından nasıl aldığını ve polis faşizmini az da olsa anlamıştım.