Kapı açılıyo valla! Saldım bunu “Voavv” diye başladı görevine… “Dur Grey yapma etme oğlum” diye ben de arkasından. Aşağı indiğimde bi baktım açılan kapı benimkinin değil, Müzeyyen teyzenin kapı! Bu sefer gerçekten “Hayır Greyyy” dedim ama her şey için çok geç! Benim fırlama, babasının evi gibi dalmıştı. Kadın da anti hayvansever çığlıklarını bastı. “Dur Müzeyyen teyze hemen alıyorum” dedim. “Al hemen çık” dedi. Buradaki “hemen çık” nedir ya? Alıp çıkıcam heralde çaya gelmedim. O ne s.ktir gibi. Ayaklarımı çıkardım, girdim, sağıma baktım, sonra soluma bir baktııım! Keşke kafam kilitlenseydi de bakamasaydım o sola! O sol beni insanlığımdan çıkardı o sol. Bir üst kattan Hüseyin amcanın bornozlu hali banyodan çıkıyodu o solda! inanamadım, kendimi tokatladım! Beni gören Hüseyin amcanın da göz damarları bacak damarı gibi oldu. Ömrü bi 10 sene geriledi. Kalbi başka yerden atmaya başladı. “Mehmet Alicim, Hüseyin amcanın suları kesilmiş de bende yıkandı o yüzden, ehe” dedi Müzeyyen ablamız.