Son bank gelince huysuz hareketler çıkarmaya başladım. Araya laf, yün girmesin diye hızlanıp önüne bile geçtim. Büyük buluşma gelmişti! Banka sarıldım direk! Tabisi yan gözle kesi… O da “Aynen, huf” diye çöktü yanıma. Hemen başını omzuma çaldı. Böylece ilk 10 dakka tribinden ve şiir matinesi düzenlemekten kurtuldum. Startı kazasız belasız vurmuştuk. Ok. Baş yaslamaya takviye olarak bir tane kol atma yaptım. O da belimi sahiplendi. Felçli gibi o şekil baya durduk…