resmi yiyiştiniz yani

Son bank gelince huysuz hareketler çıkarmaya başladım. Araya laf, yün girmesin diye hızlanıp önüne bile geçtim. Büyük buluşma gelmişti! Banka sarıldım direk! Tabisi yan gözle kesi… O da “Aynen, huf” diye çöktü yanıma. Hemen başını omzuma çaldı. Böylece ilk 10 dakka tribinden ve şiir matinesi düzenlemekten kurtuldum. Startı kazasız belasız vurmuştuk. Ok. Baş yaslamaya takviye olarak bir tane kol atma yaptım. O da belimi sahiplendi. Felçli gibi o şekil baya durduk…

Durmalı pozisyonlarımız bitince yaklaşma çektim buna. Bir besmele. Dudaklarımı ortaya attırdım. Onunkiler de koştu bana doğru. Yemin. Dudak tokuşturmanın serseriliğiyle açılıp saçıldık birden! Üstümü çözdü, altımı genişletti derken bu kemerimi bağımsız hale getirmeye çalışıyo! Ulu önder! Bağımsızlık mücadelesini kazandı da! Kendimizi kaybettik ayakları yapmaya başladık. Derken, bebisiye boyunlarımı sunmak için sola döndüğümde coğrafyamı şaştım!

Takım bir adam ve yanı sürümsü insan! Biz taraflı kırıyolar! Yep. Ödüm gerildi! Etrafa saçılmış atletlerimi, düğmelerimi birlik ve beraberliğe davet ederek bir savaş başlattım. Taze füze yemiş gibiydim. Onu oraya sokuyodum, o fırtlamışı düzeliyodum, onu bastırıyorum… Bebisi de kıyafetlerini disipline etmeye çalışıyo. Bunlar yaklaşınca şoka geçtim! Takım çekili adam her adımında bir adım daha tanıdık geliyo mu!

BELEDiYE BAŞKANI! Ulu Önder! Akabindeki basına yepis belediye parkını tanıtım çekiyomuş meğersi! Beyninden geçen elektrotları görebiliyodum. Geldi, geldi, bizim bankın önünde şova durdu salo. Bebisi kendini toparlamış, ev kızı moduna selam yollamıştı. Ben sorunluydum. Kitleyemediğim ön planımı ilk baş elimle idareten örteledim. Dont. Sonra bacak bacağımı üste attım, gövdemi öne doğru kamuflaja yolladım…

Belediye başkanımız elini toka yapıp attı önümüze.
“Merhaba gençler, yeni parkımızı nasıl buldunuz, gideri var mı” modeli yapıyo. Şeker gibi görünmeye çalışarak gülümseme vitrini verdik. Koca Büyükşehir Belediye Başkanı’nın elini bacak atık, oturmalı sıkmıştım. Etraftan “Kalkın, kalksanıza” hareketleri çekiliyodu! Milletvekilleri, Meclis üyeleri kendini yırtıyodu “N’apıyosunuz doğrulun” diye… Gazeteciler fotoğraf banyosu yaptırıyo. Ben hala öne domalık bir biçimde saklayabildiklerimi zor zaptediyodum. Büyükşehir Belediye Başkanı ortam çocuğu olmaya çalışıyodu. Sohbet koymaya çalışıyodu. ikimizin ortamıza oturdu! Fizik kurallarına aykırı duruşumu hiç bozmuyorum. Beri yandan kemerimin ikinci ucunu bi bulsam bütün dertlerim biticek. El yoklamasıyla benim Co'nun nerede olduğunu tassavvur etmeye çalışıyodum. Neyse başkan bir nutka yükseldi!

Rahat 50 metre önümüzdeydi son bank. Ona da oturamazsak bütün öpüşme hayallerim vizyondan kalkıcaktı. Buluşmayı kenks olarak tamamlıycaz. Arkamız 8 öpüşmelik bankla kaynıyodu. Bir filmler döndürüp “Şurda az oturalım, fiii yorulmuşum” kolpası sıkamamıştım. Anca yürürken kasti olarak ellerine bellerine çarpıp faul yapıyodum...