“Amca dur daha ölmeden üzerine sermişsin gazeteleri” dedim.
Gülmedi. Ölüyo olduğundan olabilir mi? Öf ne biliyim ben zengin insana nasıl davranılır. Hemen 911’i aradım. Ay, aklım Amerikan filmi olarak çalışıyo resmen. 112 olarak düzelttim onu. Amcanın zengin ayakkabıları havaya kaldırdım. Öksürttüm, tıksırttım. Bütün protokoller tamam. Bekliyoruz. Ölümü ya da ambulansı. Kim gelirse. Valla keşke 911’i arasaydım, Amerika’dan bile daha çabuk gelirlerdi. Yanına oturup ölen bir zengini izlemeye başladım. Kendime itiraf etmeliyim, galiba bundan zevk alıyodum. Zengin birinin ölmesinden. Amcanın çıkmış yüz damarlarını saydım. Ben yüzümüzde kaç damar var dersi görürken o bi şeyler çıkarmaya çalışıyodu. Kelime olarak yani.