Bu yatmadan önceki son partım beyler kendinize iyi bakın. Öğlene doğru, en geç öğlen yazmaya başlarım. Sabahtan çok yoğunum

En iyisi biraz spor yapayım dedim. Dışarı çıkıp yürümye başladım. Okula gitmemek hafif koyuyor gibi oldu ama umrumda değildi.
Kuş cıvıltıları beni rahatlatıyordu. Bu kız meselesine de kafayı takmıştım. Bizimkiler zaten aramıyrodu beni hiç. Sevinmişlerdir gittim diye.
ileride manav gördüm.
Meyve ve sebzeleri taze gibiydi.
Birkaç birşey alıp, fırına gittim. Ekmek aldım ordanda.
Eve geldim ama en önemli şey yoktu. Ben bunları neyle kesecektim.
Acilen bıçak bulmalıydım.
Belki evde alt katta oturanlardan istesem verirler dedim.
Elimdekileri bırakıp aşağı indim.
Saat 9 civarıydı. Kapıyı tıklattım.
Genç kız gülüşmeleri geliyordu.
Kapı açıldığında o an yerin dibine girmek istedim.
Karşımda bir afet vardı
Hebele hübwle demeden, korkusuz bir şekilde, bloktaki tekniklerle kıza bakarak ben buraya yeni taşındım, ve bıçağım yok bana bıçak verebilirmisiniz dedim. Kız benim onu görünce çıldıracağımı düşünmüştü sanırım. Hareketleriyle tahrik olmamı sağlamaya çalışsada cidiyetimi bozmadım.
Ama hareketleri belkide normaldizben abaza olduğum için öyle algılamışta olabilirdim.
Kız günaydın diyerek bıçağı getirmeye gitti. Geri geldiğinde gülümsedi, geri getirmeyi unutma dedi.
Teşekür edip merdivenleri çıkmaya başladım. Sevinçten kuduruyorsum. Bu çok büyük bir şans olabilirdi. Ve girişi güzel yapmıştım.

Edit:birsonraki entry sayfa 64 de oraya yardırın.