bunu söylediği an yüzüm güldü. çünkü enişte bey akşam yemeği için ekgib malzemeleri almaya gidecekti. ve çayını içince kalkıp gitti. ablam yine karşıma oturdu. i- çayını tazeleyeyim mi* - evet güzellik bir çay daha alayım. kalktı yerinden ve bardağı almak için sehpaya doğru hamle yaptı. işte o an elinden tutmak geldi içimden ama korktum yapamadım. bardağı alıp mutfağa doğru giderken arkasından - hey maşallah be ablama bak diye gülerek seslendim. dönüp sıpaa yaaa gülümsedi.