Salona döndüğümde ne ıslık sesi vardı ne de koridorda ki küçük kız. Uyumam lazımdı. Sadece yorgun olduğum için zihnimin bana oyunlar oynadığını düşünüyodum. Salonda yatmaya karar verip divana uzandım. Hepsi hayaldi. Hepsi sadece hay---. Göz kapaklarım ağırlaştı. Uykuya daldım. Yarı uyanık şekilde mutfaktaydım. Suyumu içtikten sonra koridorda ilerleyip salona girmek için döndüm. Salonda divanda yatan bendim. Karşı divanda küçük kız çocuğu vardı. Hastanede ki kız. Salona girmeye çalışsam da içeri girmemi engelleyen görünmez bir kalkan vardı sanki. Birileri bunu izlememi istiyor. Birileri acı çekmemi istiyor.