Artık o kadar yer etmişti ki hayatıma, onsuz olmam imkansızdı. Değil bir gün bir an bile onsuz yapamaz oldum. Beraber kurduğumuz hayallerimiz vardı yavru ile benim. Aynı yerde iş bulup beraber yaşayacaktık. Hayatımızın sonuna kadar beraber olup beraber YAŞLANACAKTIK biz. Tüm zorluklara beraber göğüs gericektik. Her ne olursa olsun yanımızda olucaktık birbirimizin. Ve sonunda onun okulu bitti. Ailesinin yanına dönmesi gerekiyordu. Gidecek fakat tekrar dönecekti yanıma. Çünkü biz çok seviyoduk birbirimizi. Bu ana kadar hiç bi sorunumuz yoktu. Ama bundan sonrası...