ah şu tez canlılığım yok mu olayları düşünüp tartmadan atılıyorum. bunları düşünürken çoktan limana varmıştık altın sarısına boyanmış harika bir gemi vardı karşımda. ulan bunla mı gidicektik cyrodiile kafayı yiyordum mutluluktan. vay be diyordum kendi kendime bölge sorumlusu boru değildi ya. en az 8 metre yüksekliğinde 3 katlı harika bir gemiydi bu. hll olsun dedim bizim tarikata masraftan kaçınmamışlar şevkle geminin olduğu piere girip merdivenlere yaklaştım ki arkamda abi bağırıyor nereye gidiyon diye.
-bizim gemi bu değil mi?
-yok ulan yanında ki sizin ki.
-yanında ki mi hangi yanındaki yanında gemi yok ki?
ve acı gerçekle karşılaştım geminin arkasına saklanmış adeta pasaklı bir dedenin taşşaklarını kaşırken topaklanan pislik ve ölü deriyi andıran küçük çirkin bir balıkçı teknesi ve en küçük zerresine kadar içi sinsilik ve fesatlıkla dolu olan aldmeri bir kaptanı. birde su atarak şaka yapıyor ayyaş oçğu benim evimdeki kedi sudan korkuyor inş siz korkmuyorsunuzdur diye. mizacım gereği bu gibik şakayı çok giblemedim ben ama huqnın yüzü çoktan renk değiştirmişti bile tabikide kızgınlıktan değil utançtandı.