Böyle hayatın dıbına koyayım. Ulan Gia ne biçim bir şizofrensin sen dedim. Kendimle konuşuyordum. Saat 23:00 olmuştu ve beni uyku tutmuyordu. indim aşağı, kulaklığı taktım, sigaramı yaktım ve yürümeye başladım. Düş sokağı sakinleri çalıyordu. Bir an karşıya baktım:

Kıvırcık saçlı kız oradaydı!
Geliyordu...

Bir an müziğin sesi kesildi, zaman yavaşladı. Hissettiğim hiçbir şey yoktu.

Einstein, benim gözümde görecelik teorisini kanıtlamıştı.

insan hayatında meydana gelen tüm iyi olaylar gibi o kıvırcık kız da yanımdan bir kere daha geçmişti.

Lavanta kokuyordu..

Yürümeye devam ettim. Parkın önüne geldim, oturdum.

Düş sokağı sakinleri hâlâ çalıyordu.
"hüzün kovan kuşu gelmiş 
gecenin yanağına konuvermiş 
ay tenli aşık şarkıma 
karşılık vermiş."

Düşünmeye başladım. Ne olacaktı?