Res penso yine kendini düşünüp aradı Nisa'yı, Nisa uyuyormuş dıbına koyayım. Uykulu uykulu, aloo bu saatte neden arıyorsun, kimsiiin dedi. Res renso kızım, işten çıktım dedim. Hıı tamam falan oldu şöyle biraz naz yaptı, bilirsiniz hatunları. Eve gidene kadar sohbet ettik, sonra hatunu uykusuna dönmesi için bıraktım.

Eve geldim, yine aynı şeyler. Res penso duşa gir, shot ve atleti giy. Alt kattaki salona doğru adımladım moruk, televizyon açık. Sesi bayağı kısık, baktım Ceren uzanmış koltuğa film izliyor. Bak bak huur çocuğuna bak, ne bu rahatlık bin. Ama olsun, o kızın ne suçu var ki, değil mi panpalar? Kim bilebilir, belki o da bu durumda olmak istememiştir. Bilirsiniz ki; gönül ota da konar, taka da.
( Yazar burada kimin kimi sevip sevemeyeceğine karar verilmediğini vurguluyor. )

Res penso fırsattan istifade, tabii gece olunca. Şöyle yanaştım yanına, arkasını dönüp baktı...
Bildiğin giblenmedim. Bir varmış bir yokmuş gibi oldu, varlığım ya da yokluğum hatuna hiçbir şey ifade etmiyor. Bana baktı ama öyle baktı ki, sanki bana değil arkasındaki duvara falan baktı amk. O derece giblenmedim, yokum gibi hissettim.