Sabah bir er tarafından uyandırıldım “Komutanım, komutanım” diyordu. Yaklaşık 1 haftadır askerlikle uzaktan yakından alakam yoktu hep uyuyordum ve saçım sakalım birbirine karışmış durumdaydı. Gözlerimi açtım “Uyandırdığın için sağ ol oğlum” dedim ve askeri yattığım odadan yolladım. Yataktan doğruldum ve lavaboya gittim ellerimi yüzümü yıkadım sanki şehitlik mertebesine yürüyor gibi kendimi tertemiz hissediyordum. O gün öğle vakti sağlam bir yemek ve sıkıntıdan 2 paket sigarayı bitirmiştim açıkçası korkuyordum fakat belli etmiyordum. Hava kararmaya başlayınca karakol komutanının yanına gittim odasına girdi ve “Artık ben hazırım komutanım” dedim. Komutan bana bakıp “Allah yar ve yardımcın olsun astsubayım, birazdan helikopter gelecek.” Dedi. Şaka maka tek başıma bir dağa bırakılacaktım ve tek başıma olacaktım bu cidden benim hayat sevincimi öldürüyordu. Komutana tekrar döndüm “helikopter gelene kadar müsaadenizle sigara içeyim komutanım” dedim. Komutan “tabi tabi müsaade senin astsubayım” dedi ve yaklaşık yarım saat boyunca sigaramı sigarayla yaktım üst üste içtim. Nihayet komutanın kapısı açıldı “astsubayım birazdan helikopter burada olacak hazır ol” dedi. “Hazırım komutanım” dedim ve beklemeye başladık.
Helikopter geldi ve toprağa doğru iniş yaptı. Karakol komutanına son kez baktım “Allah yanında ve seninle birlikte” dedi. “Eyvallah komutanım” dedim ve elimi kalbime koydum, başımı eğdim ve helikoptere doğru yürüdüm.