Doktor geldi bir şeyler anlattı, dinlemedim.

Bileklerimi izliyordum. incecik bileklerimi. Hani birisi tutup sıksa kırılacak. Kendime acıyordum.

O kızı gördüm. Dışarıda bekliyormuş.

Yanıma geldi.

Alkolün etkisi geçince yine konuşamaz olmuştum. Zaten o da pek bir şey demedi.

Dikkat et kendine dedi ve gitti.

Sen de diyemedim.

Serumu çıkarttılar. Eve girdim. Annemin odasına girdim. Annem sayıklıyordu.

"Ahmet tamam zorundasın biliyorum ama duvarlar seni bana anlatamazlar"

Kardeşim uyumuştu. Bilgisayar masasının üzerinde bir tabakta biraz peynirler domates vardı. Yatağının kenarına oturdum.

Onun da incecik bilekleri vardı. Benimkinden de ince.

Kalktım odama geçtim.

Yarın yapacak bir şeyler bulmalıydım. Olmuyordu. Bir şeylere tutunmak lazımdı. Okunacak kitabım bitmişti ve beynim kasılmaya başlıyordu.