soğuk bir kış günü. daha kaliteli eğitim verdiği düşüncesiyle ailesi tarafından günde 2 saati yollarda geçen lise öğrencisiyim. aktarma yaptığım otobüsün dolu gelmesinden midir yoksa kadere inanmayan ben deniz cenabet bakirenin dahi; bir nebze olsun içinde inanç toğumları ekildiği o anlar.

lise müdürü tarafından geç kalanların cezalandırıldığı 3 futbol sahası genişliği alanın nerediyse yarısını doldurmuş, tir tir titreyen gencecik insanlar. kimsenin dinlemediğine emin olduğum nutuk benzeri konuşmalar, tekrarlanması durumunda disiplin suçu olarak lanse edilmesi tehdidine sırıtan onlarca yüz. hikayeme başlama kararını alığım günün aklınızda betimlenmesini yaptığım düşüncesiyle reserveleri alın beyler. başlıyorum.