kardeşler bir part daha yazmadan önce bir şey belirtmek istiyorum. bence bana çok yavaş yazıyorsun diyerek haksızlık ediyorsunuz. elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum ve aceleye de getirmek istemiyorum. attığım her bir kısımda uzun bence. ama bu galiba beğendiğiniz anldıbına geliyor. teşekkürler. bazı günler devam ettiremezsem beni mazur görün. ama şunun garantisini veriyorum. büyük bir aksilik çıkmadıkça bu hikaye bitecek. aslında yazma amacım, başta da belirttiğim gibi önce kendime açıkça itiraf etmek, sonra birilerine anlatmak. bir kaç mesaj aldım. abinin gibip bıraktığı yengene ne oldu diye. galiba başka bir şehre gelin gitti bir kaç yıl sonra. tam bilmiyorum.

sinemada yaşananlardan sonraki gün okula gittim. ece teneffüste yanıma gelmemişti. ben yanına gittim. beni görünce ayağa kalktı. tüm sınıfın önünde yanağından öptüm. o an tüm sınıfın bize baktığını biliyordum. resmen sevgilim olduğunu herkese bağırmıştım. hem de onların sınıfında. dışarı çıkalım dedi çıktık. ama konuşmuyoruz. ben lafa gireyim dedim. dün seni rahatsız edecek bir şey mi yaptım? dedim. kız ne diyecek amk. yok çok güzel avuçladın mı diyecek. çok ileri gittin. kendimi köşeye sıkışmış gibi hissettim. sinemaya o yüzden mi gittik? türevi laflar dedi. ben bir an afalladım. kesin kankalarıyla konuşmuş. çünkü tm\\\\\\\'ci ama böyle laflar kurabilecek biri değil. bende o an abimden öğrendiğim maço olma silahını kullanacaktım. lafa şöyle girdim. sevgilim değil misin? konuşmasına izin vermeden devam ettim. tüm herkes bunu bilmiyor mu? ben zaten senin elini hiç bırakmıyorum ki? her teneffüs beraberiz. seni öpmek istememin, dokunmak istememin seni rahatsız edeceğini tahmin etmemiştim. ama sen biraz ileri gittin, öpüşmemize kızmadım ama senin sonraki hareketlerin rahatsız etti diye devam etti. ben, neyse derse gidelim dedim. yürümeye başladık yürürken elimi tuttu. galiba dediklerim onu etkilemişti. o an tenha bir yer olsa da tekrar dudağına yapışsam diye geçiriyordum içimden ama her yer dolu, nöbetçi hocalar falan var elimi tutmayı bile bıraktı zaten.
itiraf ediyorum. o konuşmadan sonra ilk defa kendimi erkek gibi hissettim. enteresan bir duyguydu. eceye kesinlikle aşık değildim. sadece iyi kızdı. takılıyorduk işte. fakat o gün o konuşmamızda ona sen benim sevgilimsin mesajını vurgulayarak vermek. iyi gelmişti bana. artık onun için gerektiğinde kavga etmem gerekiyordu. sanki öyle bir sorumluluk yüklenmişti bana. bir kere ağzımdan o laflar çıkmıştı. artık bana aitti. ileri ki aşamalar sanki daha yakın gibi geliyordu.

ileri ki aşamalar hiç gelmedi. hep aynı seviyede kaldık. dakikalarca öpüşme, sarılma, sarılırken zütünü sıkma, elim omuzundayken meme sıkma, tekrar alt dudak yalamak. biraz da etek altı ama hiç bal kutusuna kadar ulaşamadım.o da arada benim alete dokunuyordu ama pantolon üzerinden. bir şey hissettiğini sanmıyorum. zira kiloluydum ve aletim küçüktü. tüm bu aksiyonlar arada sırada ve kimsenin olmadığı yerlerde gerçekleşiyordu. o yıl içinde ayrıldık. hemde okulun bitmesine yakın. ayrıldığımız gün kızlar da yaz giyimine geçtiler. yani artık eteğin altına çorap giymek zorunlu değildi. hay şansımı gibeyim dedim. ne züt ne bacak avuçlardım.
ayrılık sebebimiz inanın neydi hatırlamıyorum bile ama galiba yakın arkadaşları etkili oldu bu durumda. yaşadıklarımızı anlatınca , arkadaşları galiba ayrılmayı kafasına soktu. hani biriyle küsersiniz sonra aradan zaman geçer niye küstük lan biz dersiniz. o misal niye ayrılmıştık lan biz.
yine de eceye bana yaşattıkları için ve bizi ayıran arkadaşlarına fazla uzatmadan ayrılmamıza yardım ettikleri için teşekkür borçluyum.