sevgilimle ilişkimiz gayet stabil devam ediyordu. fakat bir şeyler ekgibti. benim ona olan tutkum, sevgim, geçmişimde kübraya olan takıntım, kafamın içindeki geçmişimle ilgili hatalarım, ciks yapmamamız hepsi bir ekgiblikti benim için. tüm bunlara rağmen ayrılmayı düşünmüyordum çünkü ne olursa olsun, sevgilim olduğunu bilmek bana iyi geliyordu. hala arada avlanmaya çıkıyordum ama oldukça seyrekleşmişti. aslında hayatıma düzen getirmişti diyebilirim. umarım sonu kübranın getirdiği düzen gibi yıkımla bitmezdi.
o süreçte biraz sosyal hayatımdan bahsetmem gerekirse, yoga yapmaya devam ediyorum. derslerime aksatmadan gidiyorum. ders çıkışlarında genelde sevgilimle beraberiz. yan yana olmadığımız zamanalarda ve geceleri ya evdekilerle takılıyorum ya da internet, inci, ekşi, face, instagram. tabi tüm bunlar olunca iş ne ile sonuçlanır. stalking. zaten her gün stalklamama rağmen kübraya bakıyorum oradan tıfıl, oradan sınıftaki bebeler, sevmediğim ve bende ekli olmayan akrabalar, ilk sevgilim ece, iş haliyle elife, aliye geliyor. onuru bile stalkluyorum. tıp okuyor aq. aliyle zaten memlekete gittiğimde karşılaşıyordum. ilkokuldaki o bin çocuk gitmiş yerine. lisede sınıfta kaldığı için açık liseye gönderilmiş. onu da zar zor bitirmiş bir genç gelmiş. yani benle karşılaştığında aslında biraz buruk kalıyor. o liseden atılmış açık liseye gitmiş. ben ankarada üniversite okuyorum. o günlerini dükkanda babasının yanında çalışarak geçiriyor. hala yakışıklı bir çocuk. eminim hala çatır çatır gibişiyordur ama nasıl anlatsam böyle yan yana geldiğimizde benden farklı kalıyor. giyimi bile bana çok basit ve bakımsız geliyor. bu da hayatın gerçeği gençler. ilkokulda lisede okulun en popüler olanları, zamana en çabuk yenik düşenler olurken en ezik, sessiz ve çalışkanları yarışı önde bitirenler oluyor. gerçi bunun aksi bir kişiyi de tanıyorum. aynı anda hem fırlama bir bin olup hem de çok çalışkan olanı.
elife gelirsek zaten facete hiç ortak arkadaşımız yok. eminim sınıftan ekleyen onlarca kişi vardır ama hiç birini kabul etmemiştir. profil resmi eskisi gibi karanlık bir resim değil artık ama yine tam anlamıyla net bir resim değil. orman gibi bir yerde salıncakta sallanırken. bilgiler kısmında ise hiçbir şey yazmıyor. okuduğu okul bile. instagramda da o olduğunu tahmin ettiğim bir profil var ama kapalı.
normalde benim stalk anlayışım facebook ve instagramla sınırlı ama o gün adını google da da aratıyorum. linkedln profili çıkıyor ama resmi yok. orada yazana göre liseyi bursa da okumuş. ama bu profilde onun mu bilmiyorum. çıkan başka linklere falan tıklıyorum. sonra aklıma elifin tam adı geliyor. iki isimli insanlar olur ya hehh işte o. hep elif dediğimiz için normalde aklıma gelmiyor. yazıyorum xx elif yy. bir gazetede bir haber çıkıyor. bilmem ne üniversitesinin öğrencilerine büyük desteği. habere tıklıyorum. haber 1 yıl öncesinin, bir özel üniversite isteyen öğrencilerine hiç ayrım yapmadan staj imkanı tanıyor. hatta sadece türkiye değil yurt dışında bile tanıyor temalı bir haber. haberi okuyorum bir yerde elifle ilgili bir şey bulsam diye. haberin bilgi verme kısmı bitince bu imkandan yararlanan öğrencilerin görüşlerine yer veriliyor. berk şunu demiş, pelin su bunu derken bir bakıyorum. türk dili edebiyatı bölümü öğrencisi xx elif yy ise stajını yurt dışında yapmış ve bu staj ona çok şey katmış, farklı kültürler tanımasına imkan sağlarken...
facebook profiline bile yazmadığı okulunu, hangi şehirde olduğunu bulmak aslında o kadar zor değilmiş. 10 dakikalık uğraşla bulunuyormuş fakat üniversitesinin adını çabuk bulabilmemden daha şaşırtıcı olan şey ise şu an aynı şehirde nefes alıyor oluşumuzdu. ikimizde ankaradaydık.