yarım saat ya geçmiş ya geçmemişti telefonum çaldı. arayan tabi ki elifti. gerçek mi o? video mu? resim mi? dedi. açıkçası telaşlanmış olması hoşuma gitmişti. ne gerçek mi? dedim. gönderdiğin resim mi video mu ? dedi. ne göndermişim ben sana? dedim. allah belanı versin neden yaptın bunu? dedi. elif iyi misin? neyi kast ettiğini anlamıyorum dedim. yine beddualar etmeye başladı ama ağlıyordu galiba. üzülmemiştim. hem de hiç. alinin ona yaptıklarına üzülen ben buz gibiydim. neyse ben kapatıyorum. görüşürüz ya da görüşmeyiz. sana mutluluklar dedim kapattım telefonu.

10 dakika sonra tekrar aradı. lütfen sil onları bak lütfen dedi. neyi sileyim? dedim. görüntüleri sil lütfen ... bak lütfen sil... neyden bahsediyorum silmeyeceksin değil mi? ömür boyu senin korkun ile yaşayacağım. neden girdin hayatıma... neden yapıyorsun bunları? dedi. sürekli konuşuyordu, bağırıyordu, ağlıyordu. ben de ne desem bilmiyordum. açık vermekten korkuyordum. elif dediklerinden hiç bir şey anlamıyorum. ne için telaşlandın ? eğer yıllar önce alinin ve kaanın sana yaptıklarını kast ediyorsan. rahat ol ben kimseye söylemem sen yeter ki mutlu ol. sana yapılan eziyetlerin hiç biri benim tarafımdan açığa çıkarılmaz. zaten seni ben kurtarmıştım hatırlarsan deyip kapattım telefonu.

ona resmi gönderdiğim maili açtım. cevap atmıştı. eğer o görüntüleri yayarsan, birine gösterirsen sen de rezil olursun. nişanlım seni öldürür. hapse girersin. ikimizde yanarız. bak bunu yapma yok et hepsini. kaç tane var. sana her geldiğimde çektin mi? ... cevap bile vermedim.

bir kaç saat sonra telefonum bir kez daha çaldı. arayan yine elifti. açtım alo dedim. tanımadığım bir ses, allah belanızı versin, cenazeniz ... ne istedin? bırakmadınız peşini, yediniz başını kızımın, kaçtık yine buldunuz, tüm düzenimizi sizin yüzünüzden bozduk. rahat bırakın artık. konuşsana şerefsiz. hiç konuşmadım. kapatıp elifin numarasını engelledim.
5 dakika sonra yabancı bir numara aradı. işler daha da kötüye gider korkusuyla açtım. yine o ses rahat bırakın artık bizi, sil o görüntüleri sil. ne geçecek eline. seninde başın yanacak dedi. yine telefonu kapattım. annesini de engelledim. keşke beni annesinin telefonundan aradığı ilk gün gerçekten engelleseydim.

durup düşünmeye başladım. olay büyümesin diye ne yapabilirim? elifi kendi numarasından aradım. açtı. yalnız mısın? dedim. evet dedi. annen beni arayıp bir şeyler dedi anlamadım ama her ne için telaşlanıyor ise umarım çözer dedim. offff dedi ağlamaya başladı. neyse ben seninle bir daha iletişime geçerim. güle güle deyip kapattım.

kendime çakma bir face açtım. yine züt korkusundan vpn kullandım. elife arkadaşlık isteği attım. kabul etti. çevrim içiydi. o yazmadan ben yazmaya başladım. ben senin hiç bir zaman üzülmeni istemedim. sen üzülme diye o yaşta neler yaptım. çok içten söylüyorum. git ve telaşlanmadan rahat rahat hayatını yaşa. şu dünyada seni en son mağdur etmek isteyecek kişi benim. aliyle olan görüntülerini ben yok ettim. iyi ki de yapmışım. bir daha olsa bir daha yapardım. sevgilim ve benim hakkımda dediklerin beni telaşlandırsa da ben sana asla zarar verecek bir şey yapmam. umarım mutlu bir evliliğin ve hayatın olur. ikimizde birbirimize karşı hatalar yaptık ama birbirimize zarar vermeyeceğimize eminim dedim.
sildin mi ? yazdı. evet sildim. bana yaptığın bütün hataları tık diye sildim. sende benim hatalarımı sil dedim. sana inanmaktan başka çarem yok zaten dedi. bana güven yazıp face'i sildim.